GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kabin memuru, pilot ve diðer uçuþ ekibi personelinde sigara ile ilgili çalýþmalar sýnýrlýdýr. Uçuþ sýrasýnda sigara içmek yasaktýr. Bu araþtýrmada, özellikle uzun uçuþlarda sigara içen ve içip býrakan uçuþ personelinin sigarayla iliþkili alýþkanlýklarýný ve uçuþ sýrasýnda nikotin eksikliðine baðlý en sýk hangi semptomlarý yaþadýklarýný, bu durumla nasýl baþa çýkmaya çalýþtýklarýný yaptýðýmýz anketle deðerlendirmek istedik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, ülkemizde Mayýs ile Temmuz 2019 tarihleri arasýnda farklý havayollarýnda yurtiçi ve yurtdýþýna uçuþ yapan, kabin memuru, pilot ve diðer uçuþ ekibine, yaklaþýk üç aylýk sürede, birden fazla þýklý anket yapýldý. Anket, mail ayný zamanda Ýstanbul Havalimaný ve Sabiha Gökçen Havalimaný ile Ýzmir Adnan Menderes havalimanlarýnda basýlý evrak þeklinde onaylarý alýndýktan sonra gönüllülük esasýna göre yapýldý. Sigara kullanma kriteri olarak günde en az bir sigara içiyor ya da içmiþ olmak; býrakmýþ olma kriteri olarak da bir yýl süreyle hiç sigara içmemiþ olmak kabul edildi.
BULGULAR: Çalýþma toplam 263 katýlýmcý ile gerçekleþtirilmiþtir. Katýlýmcýlarýn %18.3’ü uçuþ esnasýnda nikotin eksikliði hissetmekte, %9.9’u nikotin eksikliðini sýklýkla hissetmekte, %47.5’i ise bazen hissetmekte, %24.3’ü ise nikotin eksikliði hissetmemekteydi. Uçuþ esnasýnda nikotin eksikliðini hissetmeye en fazla etki %36.9 oran ile çay kahve vb sigarayý hatýrlatan ritüeller idi. Bunu %34.6 oraný ile uzun uçuþ süresi takip etmekteydi. Katýlýmcýlarýn %52.1’i nikotin eksikliði ile yeme-içme atýþtýrma yaparak baþa çýkmakta, %35’i baskýlayarak, %9.1’i nikotin bandý takarak baþa çýkmaya ça-lýþmaktadýr.Nikotin eksikliðine baðlý davranýþ þekli olarak, en sýk yeme arzusu gözlenirken bunu sýra-sýyla huzursuzluk ve konsantrasyon eksikliði takip ediyordu.

TARTIÞMA ve SONUÇ: Uçuþ personelinde sigara baðýmlýlýðý önemli bir sorun olup çalýþanlarý gerek verimlilik gerekse psikolojik olarak zorlayabilir. Bu tanýmlý özel grup içinde yaptýðýmýz araþtýrma tütün baðýmlýlýðý ile baþ etme yöntemlerini incelemeyi amaçlamýþ olup benzer spesifik gruplar için baþarýlý tütün kontrol ve terk yöntemlerinin geliþtirilmesi amacýyla araþtýrmalara ihtiyaç vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Travma, baþlýca çocukluk çaðý saðlýk problemlerindendir ve çoðunluðu önlenebilir özelliktedir. Travma olgularýnda, mortalite ve morbiditeye belirgin bir þekilde etki eden çeþitli etiyolojik faktör sayýlabilir. Travma hastalarýný deðerlendirmek için birçok skor sistemi geliþtirilmiþtir. Bu çalýþmanýn amacý, pediatrik travma hastalarýnda kullanýlan skor sistemlerinin birbirlerine üstünlüðünü incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif çalýþma, Acil Servis baþvuru sayýsý yýllýk 200.000 hastanýn üzerinde olan bir özel hastanede yapýlmýþtýr. Bu çalýþmada, iki yýl boyunca, 0-18 yaþ arasý travma ile acil servise baþvuran 20314 hasta tarandý ve hastaneye yatýrýlan 251 tanesi retrospektif olarak incelendi. Demografik, etiyolojik ve klinik özellikler ile birlikte beþ travma skor sistemi (Yaralanma Ciddiyeti Skoru, Revize Travma Skoru, Travma Revize Yaralanma Ciddiyeti Skoru, Pediatrik Glasgow Koma Skoru, Pediatrik Travma Skoru) analiz edildi.
BULGULAR: Olgularýn yaþ ortalamasý 6.8±5.4 yaþ idi. Olgularýn 86.9%’u künt travma, 46.9%’u izole kafa travmasý idi. En sýk görülen travma tipi, yüksekten düþme (57.3%) idi. Bunu 25.8% ile trafik kazalarý takip ediyordu. Hastalarýn ortalama Pediatrik Travma Skoru 9.41±1.32, ortalama Glascow Koma Skoru 14.79±0.88, ortalama Yaralanma Ciddiyeti Skoru 7.74±8.44, ortalama Revize Travma Skoru 7.84±0, ortalama Travma Revize Yaralanma Skoru (Künt) 98.45±7.71 ve ortalama Travma Revize Yaralanma Skoru (Penetran) 98.61±6.90 olarak bulundu. Yoðun Bakým ve Acil Servis Gözlem yatýþ süreleri sýrasý ile ortalama 2.6±3.1 ve 1.9±2 gün, toplam hospitalizasyon süre ortalamasý ise 2.2±2.7 gün idi. Hastaneye yatýþ süreleri, travma skorlarý ve pozitif görüntüleme bulgularý ile korelasyon göstermekteydi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Acil serviste yatan hastalarýn ilk deðerlendirmesi sýrasýnda klinik ciddiyeti ve gerekli tedaviyi öngörmede travma skorlarýnýn olumlu rolü tespit edildi. Yaralanma Ciddiyeti Skoru ve Travma Revize Yaralan ma Ciddiyeti Skoru'nun hastalarýn hastanede kalma süresini saptamakta diðer skor sistemlerine göre üstün olduðu tespit edildi.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada akut iskemik inme (AÝÝ) olgularýnda risk faktörü olarak mikroalbumin (MA) deðerlerinin incelenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: AÝÝ inme tanýsý ile hastaneye yatýrýlan ve yaþ ortalamasý 69.42±11.9 olan 30 hasta (19 kadýn, 11 erkek) çalýþmaya alýndý. Hastalarda 24 saatlik MA düzeyi bakýldý. Mikroalbumin deðerleri 30 mg/gün’den daha düþük ise normal, 30-300 mg/gün arasýnda ise yüksek olarak kabul edildi. Bulgular yaþ ortalamasý 64.92±14.2 olan 30 saðlýklý kiþi (16 kadýn, 14 erkek) ile karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Hasta ve kontrol grubunda yaþ ortalamasý ve cinsiyet daðýlýmý yönünden anlamlý fark saptanmadý. Mikroalbumin düzeyi yönünden hasta grubunda anlamlý bir yükseklik vardý. AÝÝ olgularýnda mikroalbuminüri 23 olguda (%76.6) mevcuttu. Hipertansiyon 16 (%53.3), diyabet 9 (%30.1), eski iskemik inme 5 (%16.6), hiperkolesterolemi 18 (%60.2), alkol kullanýmý 10 (%33.3) ve sigara öyküsü 12 olguda (%40.7) saptandý. Hipertansiyon, diyabet, eski iskemik inme, ve sigara kullanýmý olan olgularda mikroalbüminüri görülme oraný istatistiksel olarak anlamlý derecede yüksek bulundu. Kontrol grubunda sadece 2 olguda (%6.3) mikroalbuminüri düzeyi üst sýnýrýn hafif üstünde saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Elde edilen bulgular AÝÝ’de mikroalbuminüri varlýðýnýn bir risk faktörü olduðunu desteklemektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hepatit B ve Hepatit C enfeksiyonlarý kronik karaciðer hastalýðýna baðlý ölümlerin majör nedenleridir. Uzun dönem sirozu ve hepatoselüler karsinomu azaltmada tedavi çok önemlidir. Biz bu çalýþmamýzda hepatit B ve C tedavisi verdiðimiz hastalarýmýzdaki gerçek yaþam verilerini saptamayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ýzmir’de bir eðitim ve araþtýrma hastanesi enfeksiyon hastalýklarý ve klinik mikrobiyoloji polikliniðinde Mayýs 2007 ile Aralýk 2008 tarihleri arasýnda tedavisine baþlanan 30 kronik hepatit B (KHB), 21 kronik hepatit C (KHC) hastasý retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Kronik hepatit B hastalarýmýzda 48 haftalýk pegileinterferon tedavisine virolojik yanýt oraný %57 olarak saptandý. Ancak tedavi sonu virolojik yanýt geliþen hastalarýn %85’inde 1 yýl içerisinde biyokimyasal ve virolojik alevlenme nedeniyle oral antiviral tedavilere geçildi. Pegileinterferon tedavisi alan 14 hastadan 2’sinde HBeAg serokonversiyonu geliþirken, 11’inde oral antivirallere geçildi. Bir hastada ise virolojik ve biyokimyasal süpresyon saðlandý. Entekavir ve tenofovir tedavisi alan hastalarda ise tedavinin 48. haftasýnda virolojik yanýt oranlarý sýrasýyla %91, %100 olarak saptandý. Pegile interferon ve ribavirin tedavisi alan 21 kronik hepatit C hastasýnda hýzlý virolojik cevap oraný %71, erken virolojik cevap oraný %100 iken kalýcý virolojik yanýt %100 olarak saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Kronik hepatit B hastalarýnda pegile interferon tedavisinin, sadece HbeAg (+), düþük viral yük ve yüksek ALT düzeylerine sahip seçilmiþ hasta gruplarýna, yüksek yan etki potansiyeli düþük tedavi yanýtý nedeniyle verilmesi gerektiðini düþünüyoruz. KHC’li hastalarda günümüzde direk etkili antiviraller (DAA) yüksek kalýcý virolojik yanýtlar ve yan etkilerin çok daha az olmasý nedeniyle önerilen tedaviler olmakla birlikte; özellikle geliþmekte ve geri kalmýþ ülkelerde DAA ilaçlarýn yüksek maliyeti nedeniyle seçilmiþ hastalarda ribavirinle kombine pegileinterferon alfa 2a veya 2b tedavisi alternatif olarak düþünülmelidir.

Kardiyak tümörlerin çoðunun iyi huylu olmasý nedenli, malign tümorler gözden kaçabilmektedir. Bu yazýda, dispne yakýnmasý ile, sol atriyumda düzgün þekilli kitle tanýsý olan, bir bayan hastanýn sunumu yapýlmýþtýr. Cerrahi eksizyondan sonra, frozen-kesit bakýda, ön taný olarak hemanjiyoendotelyoma tanýsý alan hastanýn, operasyonu mitral kapak replasmasný ile sonlandýrýlmýþtýr. Takibinde patolojik taný olarak immunohistokimyasal baký sonrasý düþük-grade fibromiksoyid sarkom, operasyondan üç ay sonra tekrar dispne ile hospitalize edilmiþtir. Ekokardiyografide ayný bölgede, tüm atriyumu dolduran, 45 x 24 mm boyutlu dev kitle saptanmýþtýr. Hasta takibinde hemaodinamik kolabs ile kaybedilmiþtir. Kardiyak tümörlerin daha sýk iyi huylu olduðu fikri, malign kitlelerin gözden kaçmasýna neden olabilir. Vakaya bir dahiliye uzmanýnýn bakýþ açýsýyla, her kalp tümörünün - benign-malign olma lehineözellikleri, kalp ameliyatýndan önce hem klinik hem de görüntüleme yöntemleri ile deðerlendirilmesi bu sorunu engelleyebilir.

Rektum kanseri nedeniyle yapýlan abdomnoperianal rezeksiyon sonrasý nüksler en sýk pelviste görülmektedir. Bu hasta grubunda parastomal herni geliþme ihtimali yüksektir. Parastomal herni tamirinde bazen rezeksiyon ihtiyacý olup çýkarýlan kolon segmenti ise patologlar tarafýndan incelenmektedir. Literatürde nadir rastlanan parastomal herni pyesinde tesadüfen saptanan nüks olgusunu paylaþmak istedik.

Anti tümör nekrosis faktör (TNF) tedavi baþlandýktan sonra görülen yeni baþlangýçlý psoriyatik cilt lezyonlarýna veya mevcut psoriyazis varlýðýnda psoriyatik cilt lezyonlarýnda kötüleþmeye paradoksal psoriyazis (PPs) denir. Anti-TNF tedavi alan hastalarýn %2-5’inde görülür (1). Anti-TNF’lerin ortak bir yan etkisidir ve anti-TNF ajanlarýn endike olduðu tüm hastalýklarda ortaya çýkabilir (2). Tedavi baþlangýcýndan birkaç gün ya da yýllar sonra görülebilir. Anti-TNF tedavinin kesilmesi, biyolojik ajanýn deðiþtirilmesi veya devam edilerek adjuvan tedavi eklenmesi tedavi seçenekleri arasýndadýr. Ýnterlökin-17 inhibisyonu ile PPs'de ve romatolojik hastalýk aktivitesinde azalma saðlanabilmektedir. Bu yazýda PPs geliþen üç olgunun tedavi süreçlerini ve secukinumab tedavisi ile saðlanan remisyonu tartýþmayý amaçladýk.