ISSN 2149-0287
Boğaziçi Tıp Dergisi Kronik Hepatit B Hastalarında Pegile İnterferon Alfa 2a ve Adefovir Dipivoksil Tedavilerinin Karşılaştırılması [Bosphorus Med J]
Bosphorus Med J. 2014; 1(2): 54-59

Kronik Hepatit B Hastalarında Pegile İnterferon Alfa 2a ve Adefovir Dipivoksil Tedavilerinin Karşılaştırılması

Pınar Korkmaz1, Gaye Usluer2, İlhan Özgüneş2, Elif Doyuk Kartal2, Saygın Nayman Alpat2, Nurettin Erben2
1Eskişehir Yunus Emre Devlet Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği
2Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada Kronik Hepatit B (KHB) tedavisinde PEG-IFN alfa 2a (PEG-IFN α-2a ) ve adefovir dipivoksil (ADV) tedavilerinin etkinliğinin karşılaştırılması planlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya 01.09.2005 – 31.03.2008 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği’nde takip edilen 30 hasta alındı. Hasta gruplarından birine (10 HBeAg negatif, 4 HBeAg pozitif) PEG-IFN α-2a 180 μg/haftada bir, diğer gruba (11 HBeAg negatif, 5 HBeAg pozitif) ise ADV 10 mg/gün tedavisi verildi. Değerlendirme süresi 48 hafta olarak belirlendi.
BULGULAR: 48 hafta sonunda HBeAg negatif hastalarda serum HBV DNA seviyesinde ADV grubunda 4,8 log10 kopya/ml ve PEG-IFN α-2a grubunda 4,2 log10 kopya/ml’lik düşme saptandı. 48 hafta sonu biyokimyasal yanıt oranı PEG-IFN α-2a grubunda %60, ADV grubunda %91’ dir. HBeAg pozitif hastalarda serum HBV DNA seviyesinde ADV grubunda 3,2 log10 kopya/ml ve PEG-IFN α-2a grubunda 4 log10 kopya/ml’lik düşme saptandı. 48 hafta sonu biyokimyasal yanıt oranı PEGIFN α-2a grubunda %50, ADV grubunda %40’dır. PEG-IFN α-2a grubu hastalar ile ADV grubu hastalar arasında HBeAg pozitif ve HBeAg negatiflerde tedavi sonu biyokimyasal ve virolojik yanıt oranları yönünden anlamlı bir fark tespit edilmedi. Her iki tedavi grubu yan etkiler açısından değerlendirildiğinde PEG-IFN α-2a tedavisinde yan etkilerin anlamlı derecede fazla olduğu görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda PEG-IFN α-2a ve ADV tedavilerinin hem HBeAg pozitif hem de negatif hastalarda 48 hafta sonu biyokimyasal ve virolojik yanıt yönünden birbirlerine bir üstünlükleri bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler: Kronik hepatit B, adefovir dipivoksil, pegile interferon alfa 2a

Comparison of Adefovir Dipivoxil and Pegylated Interferon Alpha 2a Treatment in Chronic Hepatitis B Patients (Comparison of Adefovir Dipivoxil and Pegylated Interferon Alpha 2a Treatment)

Pınar Korkmaz1, Gaye Usluer2, İlhan Özgüneş2, Elif Doyuk Kartal2, Saygın Nayman Alpat2, Nurettin Erben2
1Eskişehir Yunus Emre Devlet Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği
2Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı

INTRODUCTION: In this study, we aimed to eveluate the efficacy of pegylated interferon alpha 2a and adefovir dipivoxil treatment in chronic hepatitis B patients.
METHODS: This study was performed on patients treated for chronic hepatitis B in the infectious disease clinic of Eskişehir Osmangazi University between the dates 01.09.2005 and 31.03.2008. A total of 30 patients aged between 18 and 65 years compose the study group. One of patient groups received (10 HBeAg negative, 4 HBeAg positive) PEG-IFN alpha 2a at the dose of 180 μg/ once a week, whereas the other group (11 HBeAg negative, 5 HBeAg positive) received 10 mg/day ADV treatment. Treatment response evelauted at week 48.
RESULTS: There were 4.8 log10 copy/ml and 4.2 log10 copy/ml reductions were defined in serum HBV DNA in HBeAg negative patients in ADV and PEG-IFN alpha 2a groups, at week 48, respectively. Biochemical response rates were 60% and 90. 9% in PEG-IFN alpha 2a and ADV groups, respectively. Among HBeAg positive patients, reductions in serum HBV DNA levels were 3. 2 log10 copy/ml and 4 log10 copy/ml in ADV and PEG-IFN alpha 2a groups, at week 48, respectively. Biochemical response rates were 50% and 40% in PEG-IFN alpha 2a and ADV groups, respectively. No significant difference was determined in biochemical and virological responses in HBeAg positive and negative patients between PEG-IFN alpha 2a and ADV groups, at week 48. When both treatment groups were evaluated for side effects, it was observed that side effects were significantly more common in PEG-IFN alpha 2a group.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In our study no significant difference of PEG-IFN alpha 2a and ADV treatment in both HBeAg positive and negative patients, was determined in biochemical and virologic response at 48 weeks.

Keywords: Chronic hepatitis B, adefovir dipivoxil, pegylated interferon alpha 2a

Pınar Korkmaz, Gaye Usluer, İlhan Özgüneş, Elif Doyuk Kartal, Saygın Nayman Alpat, Nurettin Erben. Comparison of Adefovir Dipivoxil and Pegylated Interferon Alpha 2a Treatment in Chronic Hepatitis B Patients (Comparison of Adefovir Dipivoxil and Pegylated Interferon Alpha 2a Treatment). Bosphorus Med J. 2014; 1(2): 54-59

Sorumlu Yazar: Pınar Korkmaz, Türkiye
Makale Dili: Türkçe
LookUs & Online Makale