ISSN 2149-0287
Boğaziçi Tıp Dergisi Aci̇l Servi̇se Ambulansla Başvuran Hastaların Değerlendi̇ri̇lmesi [Bosphorus Med J]
Bosphorus Med J. 2014; 1(3): 108-113

Aci̇l Servi̇se Ambulansla Başvuran Hastaların Değerlendi̇ri̇lmesi

Rasim Yorulmaz, Tuba Cimilli Öztürk, Ebru Akoğlu, Gökhan İşat, Kemal Aygün, Hasan Demir, Onur Yeşil, Özge Onur Özberk
İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği

GİRİŞ ve AMAÇ: Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerdeki ambulans hizmetlerinin sunumu ve toplumların ambulans kullanım oranları yerel, sosyoekonomik ve kültürel koşullara bağlı olarak farklılık göstermektedir. Bu çalışmada İstanbul İli’nde bir eğitim ve araştırma hastanesine 112 acil ambulans hizmetlerinin kullanımı ile gelen hastaların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: İleriye dönük çalışmamızda, üçüncü basamak Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisine ambulansla getirilen erişkin ve çocuk travma hastalarının demografik özellikleri, ambulans kullanma sebepleri, alandaki sağlık personelinin aciliyet değerlendirmesi ve hastanedeki aciliyet değerlendirilmesi arasında uyum değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizler için NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007&PASS (Power Analysis and Sample Size) 2008 Statistical Software (Utah, USA) programı kullanıldı.
BULGULAR: Araştırmamızda toplam 186 hastanın verileri analiz edilebilmiştir. Çalışmaya dahil olan olguların %48,9’u (n=91) kadın, %51,1’i (n=95) erkektir. Olguların ortalama yaşları 54,71±24,34 yıldır. Vakayı aldıkları yer ile hastane arasındaki toplam mesafe ortalama 5.69+3.43 km dir. Ambulansların vakaya ulaşma süresinin ortalama 9.52 + 5.58 dakika olduğu görülmüştür. Hastaların sadece %35,5’i hastalarının genel durumunun ciddi olması sebebiyle ambulans çağırdıklarını belirtmişlerdir. Hastane öncesi triyaj koduna göre hastaneye yatış oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Hastane öncesi triyaj kodu ile acildeki triyaj kodları arasındaki ilişki istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı saptanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: İstanbul İli İl Ambulans Servisleri %16 gibi bir oranda yeşil kodlu yani acil olmayan hastayı taşımak zorunda kalmaktadır. Ambulans çağırma nedenlerinin yaklaşık %60 ‘ı vakanın hastanın durumunun acil olması harici başka sebeplerledir. Ambulans sağlık personeli, hastanede çalışan sağlık personeli ile uyumlu triyaj kodu vermektedir.
Ambulans sağlık görevlilerinin özellikle ‘yeşil’ kodu verdikleri hastayı ambulans ile taşımamaları mümkün görünmektedir. Hasta taşıması için ayrı bir araç yönlendirilmesi gereksiz ambulans kullanım oranını azaltabilir.

Anahtar Kelimeler: Ambulans, 112, Acil, Triyaj, Paramedik, ATT (Acil Tıp Teknisyeni)

Evaluation of The Patients Who Admitted to Emergency Room by Ambulance

Rasim Yorulmaz, Tuba Cimilli Öztürk, Ebru Akoğlu, Gökhan İşat, Kemal Aygün, Hasan Demir, Onur Yeşil, Özge Onur Özberk
İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği

INTRODUCTION: The presentation of emergency medical system and utilization ratio of ambulance services in developed and developing countries are changing according to local, socioeconomical and cultural conditions of them. In this study we aim to evaluate the patients who use emergency medical systems in a research and training hospital in Istanbul.
METHODS: In our prospective study, the adult and pediatric trauma patients who were admitted to a tertiary research and training hospital by ambulance evaulated for their demographics, reasons for calling an ambulance, field emergency triage category and its correlation with the emergency service triage categories. For the statistical analysis NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007&PASS (Power Analysis and Sample Size) 2008 Statistical Software (Utah, USA) program was used.
RESULTS: Total 186 patient’s data were analyzed. 48,9% (n=91) were female, 51,1% (n=95) were male. Their mean age was 54,71±24,34 years. The distance from reception of the patient to the hospital were approximately 5.69+3.43 km. The time between the accession to the case from the first call was 9.52 + 5.58 minutes. Only for 35.5% of the patients, it was reported the the reason for calling the emergency medical system (EMS) for ambulance was the patient’s critical condition. The rates of admitting to a service of the hospital according to the triage category of EMS’s were statistically significant. The correlation of triage category of EMS’s and emergency triage nurse was statistically significant.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The 16% patients of EMSs of Istanbul are green triage code (non-urgent) patients. The 60% of the reasons for calling ambulance are other reasons except the critical position of their patients. EMS personel are giving compatible triage codes with the emergency triage nurses.
It is possible not to carry green triage code (non-urgent) patients by ambulance. To canalize these patients to another vehicle may reduce the unnecessary ambulance usage rates.

Keywords: Ambulance, 112, Emergency, Triage, Paramedics, EMT (Emergency Medical Technician)

Rasim Yorulmaz, Tuba Cimilli Öztürk, Ebru Akoğlu, Gökhan İşat, Kemal Aygün, Hasan Demir, Onur Yeşil, Özge Onur Özberk. Evaluation of The Patients Who Admitted to Emergency Room by Ambulance. Bosphorus Med J. 2014; 1(3): 108-113

Sorumlu Yazar: Rasim Yorulmaz, Türkiye
Makale Dili: Türkçe
LookUs & Online Makale