Chronic Inflammatory Demyelinating Polyradiculoneuropaty: Post-Pandemic Review

Chronic inflammatory demyelinating poly(radiculo)neuropathy is an acquired and disabling peripheral nervous system disease in which the immune system plays a role in a chronic process. Although the disease has been known for many years, its first serious definition was made by James Austin in 1958 and it was reported that the disease progressed with recurrences, responded to corticosteroid therapy and that the underlying cause of this clinic may be segmental demyelinization. In this article, in the light of the new information obtained about the pathophysiology and treatment of the disease, it is aimed to review the changes in treatment strategies after the coronavirus pandemic in 2019 (COVID-19) and the update of the electrophysiological diagnostic criteria of the European Academy of Neurology/Peripheral Nerve Society (EAN/PNS) in 2021.

Kronik İnflamatuvar Demiyelinizan Poliradikülonöropati: Pandemi Sonrası Gözden Geçirme

Kronik inflamatuvar demiyelinizan poliradikülonöropati, bağışıklık sisteminin kronik bir süreçte rol oynadığı, edinsel ve özürlülük oluşturabilen bir periferik sinir sistemi hastalığıdır. Hastalık uzun yıllardır bilinmesine rağmen ilk ciddi tanımı 1958 yılında James Austin tarafından yapılmış, hastalığın nükslerle ilerleyerek kortikosteroid tedavisine yanıt verdiği ve bu kliniğin altında yatan nedenin segmental demiyelinizasyon olabileceği bildirilmiştir. Bu makalede, hastalığın patofizyolojisi ve tedavisi hakkında elde edilen yeni bilgiler ışığında, 2019 yılı koronavirüs hastalığı pandemisi (COVID-19) sonrası tedavi stratejilerindeki değişiklikler ve 2021 yılında European Academy of Neurology/Peripheral Nerve Society (EAN/PNS)’nin elektrofizyolojik tanı kriterlerinde yaptığı güncelleme sonrası bir gözden geçirme amaçlandı.