Fetal and Maternal Effects of Amnioinfusion Applied during Delivery in Oligohydramniotic Meconium- Stained Pregnancies

INTRODUCTION: This study aimed to investigate the fetal and maternal effects of amnioinfusion applied during delivery in meconium-stained pregnancies.
METHODS: Sixty singleton pregnancies with cervical dilation >2 cm, normal fetal heart rate, and amniotic fluid index below 5 cm, at or beyond 37 weeks of gestation were included in this study. Thirty patients were randomly assigned to the amnioinfusion group and the other 30 patients formed the control group.
RESULTS: After amnioinfusion was applied to both groups, maternal fever, fetal tachycardia, fetal heart rate tracings, operation rates, Apgar scores, presence of meconium under vocal cords and oropharynx, and incidence of meconium aspiration syndrome (MAS) were evaluated. Patients requiring operative intervention due to fetal distress were 3% (1/30) in Group 1 and 37% (11/30) in Group 2, which was statistically significant (p=0.002). Apgar scores below 7 at 1 min in Group 1 was 10% (3/30), while it was 40% (12/30) in Group 2, which was statistically significant (p=0.01). In Group 1, no infants had an Apgar score below 7 at 5 min, while in Group 2, 24% (7/30) of infants had an Apgar score below 7, which was statistically significant (p=0.01). Meconium under the oropharynx was found to be 24% (7/30) in Group 1 and 70% (21/30) in Group 2, while the presence of meconium under the vocal cords was 6% (2/30) in Group 1 and 44% (13/30) in Group 2, and both of these differences were statistically significant (p=0.0006, p=0.002). The incidence of MAS observed in Group 1 was 0 and 20% (6/30) in Group 2, which was statistically significant (p=0.02).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Amnioinfusion is one of a series of interventions aimed at reducing mortality and morbidity related to meconium aspiration. Although our clinical study showed positive results, randomized controlled trials, and meta-analyses are needed to clarify whether routine amnioinfusion provides clinical benefits, and prospective randomized controlled studies should be supported.

Oligohidroamniyotik Mekonyumlu Gebelerde Doğumda Uygulanan Amniyoinfüzyonun Fetal ve Maternal Etkileri

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, mekonyumlu gebelerde doğum sırasında uygulanan amniyoinfüzyonun fetal ve maternal etkilerinin araştırılması amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 37 gebelik haftasından büyük, tekil, baş prezentasyonu, servikal dilatasyonu 2 cm’nin üzerinde, normal kalp atım trasesi, zarları açılmış, koyu mekonyumlu ve amniyotik sıvı indeksi 5 cm’nin altında 60 gebe dahil edildi. Bu kriterlere uygun olan hastalar, rastgele olarak 30’u amniyoinfüzyon grubu, 30’u kontrol grubu olarak ayrıldı. Daha sonra hastalara transabdominal devamlı monitörizasyon ve transvajinal amniyoinfüzyon yapıldı.
BULGULAR: Çalışmamızda her iki grup, amniyoinfüzyon yapıldıktan sonra intrapartum olarak maternal ateş, fetal taşikardi ve fetal kalp atım traseleri, uygulanmak zorunda kalınan vakum ekstraksiyon ve sezaryen, APGAR skorları, orofarinks aspirasyonu ve laringoskop ile vokal kord altında mekonyum varlığı ve mekonyum aspirasyon sendromu insidansı yönünden incelendi. Fetal distres nedeniyle operatif girişimde bulunulan hastalar grup 1’de %3 (1/30), grup 2’de %37 (11/30) olarak saptandı ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0,002). Grup 1’de birinci dakika APGAR skorları 7’nin altında olanların oranı %10 (3/30), grup 2’de %40 (12/30) olarak bulundu ve anlamlı olarak saptandı (p=0,01). Grup 1’de beşinci dakika APGAR skoru 7’nin altında olan bebek yoktu, grup 2’de ise %24 (7/30) olarak bulundu ve anlamlı olarak değerlendirildi (p=0,01). Grup 1’de orofarinks altında mekonyum varlığı %24 (7/30), grup 2’de %70 (21/30), vokal kord altında mekonyum varlığı da grup 1’de %6 (2/30), grup 2’de %44 (13/30) olarak bulundu ve bu değerlere göre her iki grup arasında istatistiksel olarak oldukça anlamlı fark olduğu tespit edildi (p=0,0006, p=0,002). Altmış doğum sonunda görülen mekonyum aspirasyon sendromu oranı %10 olarak saptandı. Bu hastaların dağılımı ise grup 1’de 0, grup 2’de %20 (6/30) olarak bulundu ve istatistiksel olarak anlamlı olarak değerlendirildi (p=0,02).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Amniyoinfüzyon mekonyum aspirasyonuna bağlı mortalite ve morbiditeyi azaltmayı amaçlayan bir dizi müdahaleden biridir. Klinik çalışmamız pozitif sonuçlar verse de daha sonra randomize kontrollü çalışmalara ve meta-analizlere göre rutin amniyoinfüzyon uygulamasının klinik fayda sağladığı kesinleştirilemedi, fakat prospektif randomize kontrollü çalışmalar desteklenmelidir.