GÝRÝÞ ve AMAÇ: Nüks retina dekolmaný olan hastalarda vitreoretinal cerrahinin sonuçlarýný deðerlendirmek ve ilk ameliyatý yapmýþ olan cerraha göre nüks cerrahisinin sonuçlarýný karþýlaþtýrmak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, Ocak 2014 ile Aralýk 2016 tarihleri arasýnda tek cerrah tarafýndan nüks retina dekolmaný tanýsý ile vitrektomi yapýlmýþ olan hastalarýn kayýtlarý geriye dönük olarak tarandý. Cerrahi sonrasý takip süresi en az 12 ay olan hastalar çalýþmaya alýndýlar. Ýlk cerrahisi ayný cerrah tarafýndan yapýlmýþ olan hastalar A grubu, ilk cerrahisi farklý bir cerrah tarafýndan yapýlmýþ olan hastalar ise B grubu adý altýnda deðerlendirildiler. Çalýþmanýn temel sonlaným noktasý 12. aydaki anatomik baþarý oraný idi.
BULGULAR: A grubunda 12 hasta (%20.7) ve B grubunda 46 hasta (%79.3) vardý. Tüm grupta tek ikincil cerrahi sonrasý anatomik baþarý oraný %67.2 idi. A grubunda anatomik baþarý %75.0, B grubunda ise %65.2 idi (p=0.4). Çoklu cerrahiler sonrasý son anatomik baþarýya ise 58 hastanýn 46’sýnda (%77.6) ulaþýldý. Yine son anatomik baþarý A grubunda %91.7, B grubunda ise %73.9 idi (p=0.1).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýlk cerrahi ile ayný cerrah tarafýndan opere edien nüks retina dekolmaný hastalarýnda anatomik baþarý oraný açýsýndan olumlu olarak yorumlanabilecek bir trend mevcuttu.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Helikobakter pilori (HP) enfeksiyonu tüm dünyada yaygýn olarak görülmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, trombosit indeksleri olan; trombosit sayýsý, ortalama trombosit hacmi (MPV) ve trombosit daðýlým geniþliðinin (PDW) helikobakter pilori tedavisinin izlenmesinde yararlý, ucuz, invaziv olmayan biyobelirteçler olarak rolünü incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya, HP pozitifliði, gastroskopik biyopsi ile tespit edilmiþ ve eradikasyon tedavisi verilmiþ toplam 72 hasta dahil edilmiþtir. Bu hastalarýn, tedavi sonrasý eradike olup olmadýðý, gaitada HP antijen testi yapýlarak deðerlendirilmiþtir. Hastalarýn 48’inde eradikasyon saðlandýðý görülmüþ olup, hasta grubunun tedavi öncesi ve sonrasý, demografik verileri ve laboratuvar parametreleri karþýlaþtýrýlmýþtýr.


BULGULAR: Çalýþmaya dahil edilen hastalarýn yaþ ortalamasý 41.1±12.1’di. Hastalarýn 54’ü kadýn, 18’i erkekti. HP eradikasyonu sonrasýnda trombosit sayýsýndan azalma ve PDW’de artýþ saptandý. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlýydý (sýrasý ile p=0.045 ve 0.015). HP eradikasyonu saðlanan hastalarda trombosit lenfosit oraný, nötrofil lenfosit oraný ve MPV açýsýndan anlamlý bir farka rastlamadýk (p>0.05).


TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda HP tedavisi alan ve eradikasyon saðlanan hastalarda, periferik trombosit sayýsýnda azalma ve PDW de artýþ saptadýk. MPV deðerinin ise deðiþmediðini gördük. Birçok saðlýk kuruluþunda çalýþýlabilen ve ucuz bir tetkik olan, trombosit sayýsý ve PDW deðerinin, HP eradikasyon tedavi sürecini takip etmek için kullanýlabilecek yararlý parametreler olabileceðini düþünüyoruz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Menisküs ve bað yýrtýklarýnda, diz fleksiyon ve ekstansiyon kuvvetlerindeki deðiþmeler çok incelenmemiþtir.Kuvvetlerin azalmasý ve birbirlerine oranlarýnýn deðiþmesiyle diz eklemi stabilitesinde bozulmalar olur. Fleksiyon ve ekstansiyon kuvvetlerinin ölçümleri menisküs yýrtýðý için taný koydurabilir araç olabilir mi?
YÖNTEM ve GEREÇLER: Klinik olarak menisküs yýrtýðý öntanýsý konulan ve MRG ile tanýsý onaylanan 45 hasta çalýþma grubunu, diger dizleri ise kontrol grubunu oluþturdu. Ayrýca dizleri saðlam olan yeni 45 hasta ile negatif kontrol grubu oluþturuldu. Kontrol ve negatif kontrol grubundaki dizlerin MRG'leri çekilmedi. Çalýþma ve kontrol grubundaki tüm dizlerin, negatif kontrol grubundaki birer dizin izokinetik egzersiz cihazý ile maksimal fleksiyon ve ekstansiyon kuvvetleri ölçüldü. Kuvvetlerin ölçümü için bir adet Nonius EnRaf R firmasý ürünü, kg birimli, hava basýncýyla çalýþan izokinetik egzersiz aleti kullanýldý. Dizlerdeki diðer patolojiler, aðrýnýn baþlangýcý, süresi, yaþ ve sað sol farklýlýðý deðerlendirmeye alýnmadý. Ýzokinetik kas ölçümlerinin tanýda deðeri olup olmadýðýný araþtýrmak için ROC analizi uygulandý.
BULGULAR: Yýrtýk olan dizlerde ayný hastanýn saðlam dizine göre ekstansiyon kuvvetlerinde %30, fleksiyon kuvvetlerinde ise %17 azalma vardý. Her iki deðer istatistiksel olarak anlamlýydý (p<0.05). Yýrtýðý olan dizlerde fleksiyon/ekstansiyon oraný 0.81 iken saglam dizlerin kuvvet oraný 0,687 idi. Sonuç olarak 32 ekstansiyon extansiyon deðerlerinde 45 hastadan 35’inde, 20 birim fleksiyon deðerlerinde sýrasý ile 45 hastadan 36’sýnda, 45 saðlam dizde ise 35 tanesi yakalanmaktadýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Menisus yýrtýðý öntanýsý konmuþ dizlerin kas kuvvetindeki deðiþmeler menisküs yýrtýðý tanýsýnýn doðrulanmasýnda kullanýlabilir. Diz kuvvetlerinin diðer patolojilerle ölçülmesi tanýyý kesinleþtirip yaygýnlaþtýrabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Diyabetik nefropati %20-40 arasýnda deðiþen sýklýkla ve yüksek mortalitesi ile diyabetin major komplikasyonlarýndan biridir. Bilinen klasik tedavi yaklaþýmlarý dýþýnda nefropatinin ilerlemesi ve önlenmesi amacýyla deðiþik tedavi modaliteleri gerekmektedir. Bu çalýþmanýn amacý düþük molekül aðýrlýklý heparin olan nadroparinin mikrolabuminüri üzerine etkilerini araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya dahiliye polikliniði ve servisinden takipli 30-70 yaþlarý arasýnda 44 Tip II Diabetes Mellituslu hasta dahil edildi. Bunlardan rastgele seçilen 22 hastaya 1 ay süreyle LMWH olan nadroparin 3075 IU dozunda günde iki kez deri altý verildi. Diðer 22 hasta kontrol grubu olarak herhangi bir tedavi almadan takip edildi.
BULGULAR: Nadroparin kullanan hastalarýn bazal ve 1 aylýk tedavi sonrasýnda üre (43.2±18.3 ve 34.9±7.9) ve kreatinin (1.13±0.32 ve 0.9±0.3) deðerlerinde anlamlý oranlarda azalma saptanmýþtýr (p<0.05). Bu arada kontrol grubunda bazal ve bir ay sonraki deðerleri arasýnda anlamlý fark saptanmadý (p>0.05). Hastalarýn 1 aylýk tedavi süresi sonrasýnda kreatinin klirensi deðerlerinde istatistiksel olarak anlamlý olmayacak þekilde hafif bir artýþ saptandý (p>0.05). Nadroparin tedavisi sonrasýnda hastalarda %15’lik bir düþüþ saðlansada mikroalbuminürideki deðiþimde (137.6±99.3 ve 116.4±114.1) anlamlý düzeylerde deðildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak çalýþmamýzda istatistiksel olarak anlamlý olmasa da LMWH olan nadroparin uygulamasý sonrasýnda mikroalbüminüri seviyelerinde belli oranlarda düþüþ saðlanmýþ olup mikroalbuminürisi bulunan hastalarda standart tedavinin bir parçasý olmasa bile tedavinin yetersiz kaldýðý durumlar da dikkate alýnmasý gerektiðini düþünmekteyiz.

Piriformis sendromu (PS), siyatik sinirin piriformis kasý (PK) seviyesinde sýkýþmasý nedeniyle ortaya çýkan semptomlardan oluþan bir sendromdur. En sýk bildirilen þikayetler (kardinal özellikler) kalça aðrýsý, ipsilateral uylukta yansýyan aðrý ve uzun süreli oturmakla aðrýnýn artmasýdýr. Bu yazýda gluteal aðrý ve siyatalji olmadan peroneal nöropati semptomlarý ile baþvuran ve ultrason rehberliðinde PK enjeksiyonu ile baþarýyla tedavi edilen 64 yaþýnda bir kadýn olgu sunulmuþtur.

Fýçýdaki Adam Sendromu (FAS) birçok hastalýðýn geliþ klinik tablosu olabilir. FAS klinik tablosu ile prezante olan amiyotrofik lateral skleroz (ALS) varyantlarý da vardýr. Hastalarýn ayýrýcý tanýlarýnýn yapýlarak, etyolojik nedenin belirlenmesi hastanýn tedavisi ve prognozu için önemlidir. Burada FAS tablosu ile gelen ve ALS tanýsý konan bir olgu sunulmaktadýr.

Multiple miyelom kemiðin en sýk primer tümörü olup, Amerika Birleþik Devletleri’ndeki insidansý 3/100.000’dir. Plazma hücrelerinin monoklonal proliferasyonu ve kemik iliðinin infiltrasyonu ile karakterize osteolitik kemik hasarý meydana getiren bir neoplazidir. Multiple miyelom, Non-Hodgkin lenfomadan sonra en sýk görülen hematolojik habis tümör iken, yaþlý popülasyonda ise en sýk gözlenen primer kemik tümörüdür. Ortopedik þikayetler arasýnda aðrý, patolojik kýrýk, osteoporoz ve spinal kord basýsý yer almaktadýr. Asýl tedaviyi kemoterapi oluþturmaktadýr. Yapýlacak cerrahi giriþim mümkün olduðu kadar minimal olmalý ve kemoterapi olabildiðince erken baþlanmalýdýr. Enfeksiyon riski gözönüne alýnmalýdýr. Bu derlemede multiple miyelomlu hastalarda kemik tutulumunun taný ve tedavisinin özetlenmesi amaçlandý.