GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada eşzamanlı vitamin D eksikliği olan evre III-IV sistolik kalp yetmezliği hastalarında vitamin D takviyesinin kardiyak fonksiyonlar üzerine etkisi araştırıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu prospektif çalışmaya vitamin D eksikliği olan 33 evre III-IV sistolik kalp yetmezliği hastası (13 kadın, ortalama yaş 66,82 ± 10, 41 yıl, 35-86 yaş aralığı 35-86) alındı. Serum 25-hidroksivitamin D seviyeleri < 20 ng/mL ise vitamin D eksikliği olarak kabul edildi. Tedavi öncesi ve sonrasında tüm hastaların sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, interventriküler septum ve arka duvar kalınlığı Area- Length metodu ile ölçüldü. Ek olarak tüm hastaların tedavi öncesi ve sonrası serum albumin, kalsiyum, fosfor ve paratiroid hormon seviyeleri ölçüldü. Serum 25 (OH) D seviyeleri kromatografik metot ile ölçüldü. Tüm hastalar vitamin D ile tedavi edildi (ilk 8 hafta 50000 IU/hafta Ergocalciferol, kalan 6 haftada 14000 IU/gün Cholecalciferol ve 1000 mg/ gün kalsiyum) ve 14 hafta takip edildi. Hastaların rutin medikal tedavileri takip periyodunda değiştirilmedi.
BULGULAR: Tedaviden sonra ortalama serum kalsiyum ve albumin seviyeleri önemli olarak yükseldi (sırasıyla 9,17 ± 0,67 ve 9,45 ± 0,42 mg/dL, p=0,017, 3,96 ± 0,45 ve 4,06 ± 0,35 g/dL, p=0,035). Tedaviden sonra sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu önemli olarak artarken (% 36,3 ± 6,52 ve 38,55 ± 6,06, p<0,001) serum paratiroid hormon seviyeleri önemli olarak azaldı (81,28 ± 71,27 ve 52,26 ± 19,12 pg/mL, p=0,003).
TARTIŞMA ve SONUÇ: İleri sistolik kalp yetmezliği olan hastalarda vitamin D takviyesi paratiroid hormon, kalsiyum ve fosfor üzerine etkileri yoluyla sistolik fonksiyonda düzelmeye yol açabilir.
INTRODUCTION: In this study we aimed to investigate the effects of vitamin D supplementation on cardiac functions in stage III-IV systolic heart failure patients with concomitant vitamin D deficiency.
METHODS: This prospective study was carried out in 33 stage III or IV systolic heart failure patients (13 women, mean of 66.82 ± 10, 41 years, ranging from 35 to 86) with vitamin D deficiency. Serum 25-hydroxyvitamin D levels less than 20 ng/mL were accepted as vitamin D deficiency. All patients’ left ventricular ejection fraction, interventricular septum and posterior wall thickness at baseline and after vitamin D supplementation were measured with Area-Length method. In addition, all patients’ serum albumin, calcium, phosphorus and parathyroid hormone levels were determined at baseline and after the treatment. Serum 25 (OH) D levels were measured with by chromatographic method. All patients were treated with vitamin D (in the first 8 weeks, 50000IU/week of Ergocalciferol, in the remaining 6 weeks 14000IU/day Cholecalciferol and 1000mg/day Calcium) and followed for 14 weeks, while their routine medical therapy was not changed during the follow-up period.
RESULTS: The mean levels of serum calcium and albumin were increased significantly after the treatment (9.17±0.67 vs. 9.45 ± 0.42 mg/dL, p=0.017, 3.96 ± 0.45 vs. 4.06 ± 0.35 g/dL, p=0.035, respectively). Serum parathyroid hormone levels were decreased significantly (81.28 ± 71.27 vs 52.26 ± 19.12 pg/mL, p=0.003), while ejection fraction was increased significantly (36.3 ± 6.52 vs. 38.55 ± 6.06 %, p<0.001) after the treatment.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Vitamin D supplementation in patients with advanced systolic heart failure can lead to improvement of systolic function via its effects on parathyroid hormone, calcium and phosphorus.