ISSN 2149-0287
Boğaziçi Tıp Dergisi Difüz Diyabetik Makular Ödemde İntravitreal Triamsinolon Asetonid Tedavisi [Bosphorus Med J]
Bosphorus Med J. 2016; 3(2): 46-53

Difüz Diyabetik Makular Ödemde İntravitreal Triamsinolon Asetonid Tedavisi

Kürşad Ramazan Zor1, Nesrin Tutaş Günaydın2, Şeref İstek1, Musa Karataşgüler3, Ayşe Feyza Önder4
1Niğde Devlet Hastanesi, Niğde
2Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kartal, İstanbul
3Özel Kayseri Tekden Hastanesi, Kayseri
4Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

GİRİŞ ve AMAÇ: Diffüz diyabetik maküla ödemi (DMÖ) nedeniyle intravitreal 0.1ml/4mg triamsinolon asetonid (İVTA) uygulanan hastalarda enjeksiyonun görme keskinliği (GK) ve santral maküla kalınlıklarına (SMK) olan etkilerini araştırmak ve tedaviye bağlı komplikasyonları değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Diyabetik retinopatiye bağlı diffüz DMÖ nedeniyle 4mg/0.1ml triamsinolon asetonid uygulanan 72 hastanın 81 gözü çalışmaya dahil edildi. Snellen eşeli ile en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri (EDGK), göz içi basınçları (GİB), optik koherens tomografi (OKT) ile santral maküla kalınlıkları ve enjeksiyon komplikasyonları kaydedildi.
BULGULAR: İntravitreal enjeksiyondan önceki EDGK’leri ortalama 0.15±0.14 sıra idi. Birinci ay, 3. ay, 6. ay ve 1.yıldaki EDGK ise sırasıyla 0.25±0.18, 0.23±0.18, 0.22±0.19 ve 0.22±0.26sıra olarak bulundu. Preoperatif GK’ine göre 1. ay, 3. ay, 6. ay GK’de görülen artışlar
istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı bulundu (p<0.001). Enjeksiyon öncesindeki maküla kalınlığı ortalama 459.45±129.0 μm iken, 3. ayda 301.52±136.58 μm ve 6. ayda maküla kalınlığı 351.56±135 μm ölçüldü. Preoperatif SMK düzeyine göre, enjeksiyon sonrası 3. ve 6. aylardaki maküler kalınlıkta görülen düşüşler istatistiksel olarak anlamlı bulundu (sırasıyla p<0.01, p<0.05). Seksenbir gözün 27’sinde (%33.3) GİB 21mmHg ve üzerine çıkarken, bu olguların tamamı medikal tedavi ile kontrol altına alınabildi. On yedi (%20.9) gözde katarakt izlenirken, 1(%1.2) gözde de psödohipopyon saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Diyabetik retinopatiye bağlı gelişen diffüz maküla ödemi tedavisinde intravitreal triamsinolon asetonid enjeksiyonu özellikle ilk 6 ayda görme keskinliğini arttırmakta ve santral makula kalınlığını azaltmaktadır. Ancak tedavinin en önemli komplikasyonları katarakt gelişimi ve göz içi basıncındaki artıştır.

Anahtar Kelimeler: intravitreal triamsinolon enjeksiyonu, diyabetik diffüz maküla ödemi; optik koherens tomografi

The Treatment of Intravitreal Triamcinolon Asetonide Injection In Diffuse Diabetic Macular Edema

Kürşad Ramazan Zor1, Nesrin Tutaş Günaydın2, Şeref İstek1, Musa Karataşgüler3, Ayşe Feyza Önder4
1Niğde Devlet Hastanesi, Niğde
2Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kartal, İstanbul
3Özel Kayseri Tekden Hastanesi, Kayseri
4Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

INTRODUCTION: To research the effects of intravitreal 0.1ml/4 mg triamcinolon asetonid (IVTA) injection to visual acuity and central macular thickness in diffuse diabetic macular edema and to evaluate the treatment related complications.
METHODS: 81 eyes of 72 patients whom carried out intravitreal triamcinolon for diffuse diabetic macular edema with diabetic retinopathy were included in this study. Best corrected visual acuity (BCVA), intraocular pressure (IOP), central macular thickness (CMT) with optical coherence tomography (OKT) and complications of injection were recorded.
RESULTS: Mean BCVA, before intravitreal injection was 0.15±0.14. First month,3.,6. month and 1. year BCVA was 0.25±0.18, 0.23±0.18, 0.22±0.19, 0.22±0.26, respectively. BCVA increased significantly at 1.,3.,6. month. Mean CMT was 459.45±129.0 μm before injection, at 3. and 6.months CMT were measured 301.52±136.58 μm and 351.56±135 μm, respectively. According to the level of preoperative CMT, at 3.and 6. month after injection decline of CMT was statistically significant (respectively p < 0.01,p < 0.05). Intraocular pressure exceeded 21 mmHg in 27 of 81 eyes (%33.3), but all were controlled by topical medical treatment. Cataract was recorded in 17 eyes (20.9%) and pseudohypopion was seen in only 1 eye (1.2%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Intravitreal triamcinolon asetonid injection improved visual acuity and decreased central macular thickness in the treatment of diabetic retinopathy releated diffuse macular edema. However, the most important complications are cataract development and intraocular pressure elevation.

Keywords: intravitreal triamcinolon injection, diabetic diffuse macular edema; optic coherence tomography

Kürşad Ramazan Zor, Nesrin Tutaş Günaydın, Şeref İstek, Musa Karataşgüler, Ayşe Feyza Önder. The Treatment of Intravitreal Triamcinolon Asetonide Injection In Diffuse Diabetic Macular Edema. Bosphorus Med J. 2016; 3(2): 46-53

Sorumlu Yazar: Kürşad Ramazan Zor, Türkiye
Makale Dili: Türkçe
LookUs & Online Makale