GÝRÝÞ ve AMAÇ: Peptik ülser hastalýðý; mide asit-pepsin salgýsýyla mukoza bariyeri arasýndaki dengenin bozulmasýndan kaynaklanmaktadýr. Dünya üzerinde her yýl yaklaþýk 4 milyon insan peptik ülser hastalýðýndan etkilenmektedir. Peptik ülser hastalýðý insidansý %1,5-3 arasýnda deðiþmektedir ve bu hastalarýn yaklaþýk %10-20’sinde komplikasyonlar görülmektedir. Bu çalýþmada, laparoskopik onarým ve konvansiyonel onarým yöntemlerinin peptik ülser perforasyonu tedavisindeki etkinliði karþýlaþtýrýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2011-Aralýk 2019 tarihleri arasýnda peptik ülser perforasyonu nedeniyle opere edilen 169 hasta çalýþmaya dahil edildi. Peptik ülser perforasyonu onarýmý için perforasyon alanýna primer onarým ile birlikte omental yama uygulamasý veya yalnýzca omental yama uygulamasý teknikleri uygulandý. Çalýþmada hastalar; yaþ, cinsiyet, “American Society of Anesthesiologists” skorlarý, operasyon süreleri, peroperatif ve postoperatif komplikasyonlar, yatýþ süreleri, perforasyon lokalizasyonlarý ve readmisyon nedenleri açýsýndan deðerlendirildi ve bilgiler retrospektif olarak taranarak önceden hazýrlanmýþ veri tabanýna kaydedildi.
BULGULAR: Ocak 2011-Aralýk 2019 tarihleri arasýnda peptik ülser perforasyonu nedeniyle opere edilen 169 hasta çalýþ-maya dahil edildi. Peptik ülser perforasyonu onarýmý için perforasyon alanýna primer onarým ile birlikte omental yama uygulamasý veya yalnýzca omental yama uygulamasý teknikleri uygulandý. Çalýþmada hastalar; yaþ, cinsiyet, “American Society of Anesthesiologists” skorlarý, operasyon süreleri, peroperatif ve postoperatif komplikasyonlar, yatýþ süreleri, perforasyon lokalizasyonlarý ve readmisyon nedenleri açýsýndan deðerlendirildi ve bilgiler retrospektif olarak taranarak önceden hazýrlanmýþ veri tabanýna kaydedildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmada, peptik ülser perforasyonunda laparoskopik onarým ile konvansiyonel onarým arasýnda etkinlik ve güvenlik açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmasa da laparoskopik onarýmýn birçok yönden konvansiyonel onarýma göre avantajlý olduðu saptandý. Seçilecek cerrahi yönteme, cerrahýn deneyimi doðrultusunda karar verilmesi gerektiðini düþünüyoruz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, perkütan nefrolitotomi uygulanan hastalarda akses için kullanýlan tek basamaklý dilatasyon ve sýralý dilatasyon tekniklerinin sonuçlarýnýn karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada, Temmuz 2017 ile Aralýk 2020 tarihleri arasýnda perkütan nefrolitotomi uygulanan 159 hastanýn verileri retrospektif olarak deðerlendirildi. Dilatasyon yöntemleri; demografik özellikler, ameliyat süresi, floroskopi süresi, hemoglobin düþüþü, kreatinin artýþý, komplikasyon oraný, hastanede kalýþ süresi ve ameliyat baþarý oraný açýsýndan karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Yetmiþ dokuz hastaya tek basamaklý dilatasyon, 80 hastaya sýralý dilatasyon uygulandý. Ortalama ope-rasyon süresi tek basamaklý dilatasyon grubunda istatistiksel olarak anlamlý düþük saptandý (sýrasýyla 51,14±22,33 ve 60,19±18,91 dakika) (p<0,01). Floroskopi süresinin ise tek basamaklý dilatasyon grubunda sýralý dilatasyon grubuna göre daha düþük olduðu görülse de istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmadý (sýrasýyla 119,70±51,03 ve 136,54±44,24 saniye) (p>0,01). Baþarý ve komplikasyon oraný açýsýndan tek basamaklý dilatasyon ve sýralý dilatasyon gruplarý arasýnda fark bulunmadý (%91-%85,0 ve %11,3-%15) (p>0,01).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Tek basamaklý dilatasyon tekniði, perkütan nefrolitotomi operasyonu düþünülen hastalarda güvenle kullanýlabilen; komplikasyon oranlarýný artýrmadan doðrudan giriþ, operasyon ve floroskopi sürelerinin azalmasýna katký saðlayan baþarýlý bir giriþ yöntemidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ýnflamatuvar baðýrsak hastalýðý, otoimmünitenin mukozal bariyeri kapsadýðý, kronik bir inflamasyona yol açtýðý ve gastrointestinal sistemin farklý bölgelerini ve katmanlarýný etkilediði düþünülen kronik bir hastalýk-týr. Baþlýca inflamatuvar baðýrsak hastalýðý tipleri, genellikle diðerlerinden ayýrt edilemeyen ülseratif kolit, Crohn hastalýðý ve belirsiz koliti içerir. Düþük kemik mineral yoðunluðunun prevalansý, saðlýklý bireylere göre inflamatuvar baðýrsak hastalýðý olan hastalarda daha yüksektir. Bu çalýþmada, ülseratif kolit, Crohn hastalýðý olan hastalarda ve saðlýklý bireylerde kemik mineral yoðunluðunun deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu prospektif çalýþmaya toplam 71 inflamatuvar baðýrsak hastalýðý olan hasta (21 Crohn hastalýðý, 50 ülseratif kolit) ve 30 yaþ ve cinsiyet uyumlu saðlýklý birey dahil edildi. Lomber omurga ve femur boynunun kemik mineral yoðunluðunu ölçmek için dual enerjili X-ýþýný absorpsiyometrisi yapýldý.
BULGULAR: Çalýþma ve kontrol gruplarý arasýnda yaþ, cinsiyet ve beden kitle indeksi açýsýndan anlamlý fark yoktu (p<0,05). Kemik mineral yoðunluðu deðerleri 21 Crohn hastasýnýn 16'sýnda (%76,2) anlamlý olarak daha düþüktü. Ülseratif kolitli toplam 27 hastanýn (%54) patolojik T-skorlarý vardý, bu da sýnýrda anlamlýlýða iþaret ediyordu (p=0,058). > 5 g/gün kortikosteroidle tedavi edilen inflamatuvar baðýrsak hastalýðý olan hastalar ile ≤ 5 g/gün veya daha önce tedavi görmemiþ hastalarla tedavi edilen inflamatuvar baðýrsak hastalýðý olan hastalar arasýnda beden kitle indeksindeki azalma anlamlý deðildi (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmanýn sonuçlarý inflamatuvar baðýrsak hastalýðý olan hastalarda, özellikle Crohn hastalarýnda kemik mineral yoðunluðunun anlamlý olarak daha düþük olduðunu göstermektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kandaki ürik asit seviyesi bazý hastalýklarda vücudun oksidatif stres durumunu gösterebilmektedir. Bu çalýþmada, oksidan-antioksidan yolaklardaki rolüyle ilgi çeken ürik asitin þizoafektif bozukluktaki serum seviyelerinin araþtýrýlmasý ve saðlýklý kontrollerle kýyaslanmasý amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya þizoafektif bozukluk tanýsý almýþ remisyonda olan 67 hasta ve 51 saðlýklý kontrol dahil edildi. Tüm katýlýmcýlara sosyodemografik veri formu ve pozitif ve negatif sendrom ölçeði, Young mani derecelendirme ölçeði ve Beck depresyon ölçeði uygulandý. Ardýndan tüm katýlýmcýlardan rutin kan biyokimya parametrelerinin yanýnda serum ürik asit düzeylerinin çalýþýlmasý amacýyla venöz kan örneði alýndý.
BULGULAR: Hastalarýn serum ürik asit seviyeleri, pozitif ve negatif sendrom ölçeði alt boyutlar ve toplam puanlarý, Young mani derecelendirme ölçeði ve Beck depresyon ölçeði puanlarý kontrol grubundan anlamlý þekilde yüksek bulundu. Serum ürik asit seviyeleri ile pozitif ve negatif sendrom ölçeði, Young mani derecelendirme ölçeði ve Beck depresyon ölçeði arasýnda pozitif yönde anlamlý bir korelasyon görüldü.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Þizoafektif bozukluk hastalarýnýn serum ürik asit seviyeleri saðlýklý kontrollerden daha yüksek saptandý. Bu yükseklik duygudurum epizodu veya psikotik dönemlerden baðýmsýz bir bulgu olarak karþýmýza çýkmaktadýr. Þizoafektif bozukluk hastalarýnýn remisyon dönemlerinde saðlýklý kontrollerden daha yüksek serum ürik asite sahip olmalarý bize bu durumun hastalýðýn kendisine özgü olabileceðini düþündürmektedir. Sonuçlarýmýz þizoafektif bozukluk patofizyolojisine ait bizlere ipucu verebilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmada, günübirlik çocuk cerrahisi olgularýnda çocuklarýn yaþýnýn uyanma ve derlenme üzerine etkilerinin araþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Retrospektif olarak günübirlik çocuk cerrahisi yapýlan hastalarýn dosyalarý taranarak, indüksiyon ve idame ajaný olarak sevofluran kullanýlan ve hava yolu idamesinde larengeal maske yerleþtirilen “American Society of Anesthesiologist I (ASA I)” hastalarýn dosyalarý incelendi. Anestezi sýrasýnda nöromusküler bloker kullanýlan hastalar çalýþmaya dahil edilmedi. Hastalar yaþlarýna göre 36 ay ve altý, 36 ay üstü olarak iki gruba ayrýldý. Hastalarýn hemodinamik verileri, cerrahi bitiminde larengeal maske çýkarýlma zamanlarý ve ekstübasyon zamanlarý ile derlenme ünitesinde Aono’s Four Point Scale ile hastalarýn ajitasyonu ve Steward Recovery Score ile derlenme kalitesi incelendi.
BULGULAR: Larengeal maske çýkarýlma zamanlarý ve göz açma zamanlarý açýsýndan yaþa göre fark bulunmadý. Derlenmede Aono’s Four Point Scale ve Steward Recovery Scale yaþý 36 ay ve altý olan çocuklarda daha yüksek bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmada incelenen tüm yaþ gruplarýnda uyanma deðerlendirildiðinde larengeal maske çýkarýlma zamanlarý ve ekstübasyon zamanlarý benzerken, küçük yaþ hastalarda derlenme daha hýzlý oldu ve uyanma ajitasyonu daha fazla görüldü.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: D vitamininin bilinen metabolik etkilerinin yanýnda aðrý modülasyonundaki rolü tartýþma konusudur. Çalýþmada, D vitamini düzeyi düþük olan kadýn hastalarda nöropatik aðrýnýn demografik veriler ve kanýn bazý biyokimyasal deðerleri ile olasý iliþkisinin araþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Fiziksel Týp ve Rehabilitasyon Polikliniðine Ocak 2017-Ocak 2018 tarihleri arasýnda müracaat eden hastalarýn verileri retrospektif olarak deðerlendirildi. Dahil etme kriterlerini karþýlayan D vitamini düzeyi düþük olan 79 kadýn hasta çalýþmaya alýndý. Nöropatik aðrý varlýðýný deðerlendirmek amacýyla painDETECT aðrý anketi kullanýldý. Bu ankete göre hastalar nöropatik aðrý yok, þüpheli ve nöropatik aðrý var olmak üzere üç gruba ayrýlarak incelendi.
BULGULAR: D vitamini düzeyi düþük olan kadýn hastalarýn 15’inde (%19) painDETECT anketi ile nöropatik aðrý komponenti saptandý. Nöropatik aðrý gruplarý arasýnda yaþ, öðrenim düzeyleri, doðum sayýsý ve beden kitle indeksi açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý bir fark bulunmadý. Ayný þekilde nöropatik aðrý gruplarý arasýnda D vitamini, alkalen fosfataz, paratiroid hormon ve kalsiyumun plazma deðerleri açýsýndan da istatistiksel olarak anlamlý bir fark bulunmadý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu retrospektif çalýþmada, farklý derecelerde nöropatik aðrý ve düþük D vitamini düzeyleri olan hastalarda benzer biyokimyasal veriler gözlemlendi. D vitamini düzeyi düþük olan nöropatik aðrýlý hastalarda D vitamini takviyesinin tedavide fark yaratýp yaratmayacaðýnýn prospektif olarak araþtýrýlabileceðini düþünüyoruz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Akut taþlý kolesistit tedavisinde perkütan kolesistostominin teknik ve klinik etkinliði, iþlem sonrasý morbidite ve komplikasyonlarý etkileyen faktörler, hastalýðýn nüksü ve nihai kolesistektomi gibi uzun dönem sonuçlarý etkileyen prediktif faktörler komorbid hastalýklarý olan yaþlý bir kohortta deðerlendirildi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma grubu 50 yaþ ve üstü 80 perkütan kolesistostomi hastasýndan oluþturuldu. Akut Kolesistit Ýçin Tokyo Kýlavuzu 2018’e (TG18), Charlson Komorbidite Ýndeksi (CCI) ve Amerikan Anestezistler Derneði (ASA) Fiziksel Durum Sýnýflandýrma Sistemine göre derecelendirildi/sýnýflandýrýldý.
BULGULAR: Teknik baþarý oraný %100 idi. Klinik etkinlik %65 ve kýsmi klinik etkinlik %93,33 idi. Komorbid durumlara baðlý 30 günlük mortalite %11,25 ve ortalama ölüm süresi 14,78±5,91 gün idi. Ölen ve hayatta kalan hastalarda, ortalama ASA skorlarý (p=0,003) ve ortalama TG18 dereceleri (p=0,032) önemli ölçüde farklýydý. Majör komplikasyon sadece %2,5 hastada, minör komplikasyon ise %3,75 hastada görüldü. Perkütan kolesistostomiden taburcu olmaya kadar geçen medyan süre beþ gündü. On iki aylýk bir takip sýrasýnda hastalarýn %18,75’i eksitus oldu. Kalan hastalarýn %86,15’i sadece geçici perkütan kolesistostomi ile tedavi edildi. Bir yýllýk interval kolesistektomi oraný %13,85 idi. Kolesistektomiye kadar geçen medyan süre 72,50 gündü ve 7 ile 340 gün arasýnda deðiþiyordu. TG18/CCI ile kolesistektomi ihtiyacý arasýnda bir iliþki yoktu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Akut taþlý kolesistitli yaþlý ve komorbid hastalarda perkütan kolesistostomi erken dönemde önemli bir klinik iyileþme saðlamaktadýr ve hayat kurtarýcýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Magnezyumun vasküler sistem üzerinde önemli etkileri olduðu ve magnezyum eksikliðinin vazokonstrüksiyonu tetiklediði ve vasküler endotel hasarýný kolaylaþtýrdýðý bilinmektedir. Ýskemik inmede magnezyum düzeyleri, etiyolojik alt tipler ve lezyon boyutu arasýndaki iliþkiyi araþtýran birçok çalýþmada çeliþkili sonuçlar bulunmuþtur. Bu çalýþmada, serum magnezyum düzeyleri ile inme etiyolojisi arasýndaki iliþkinin, lezyon boyutunun ve lokalizasyonunun incelenmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Akut iskemik inmenin ilk 24 saati içinde baþvuran 18 yaþ üstü 545 hasta ve 189 saðlýklý kontrol çalýþmaya dahil edildi. Hastalar, TOAST sýnýflandýrmasýna göre ve ayrýca ön ve arka sirkülasyon infarktlarý açýsýndan gruplandýrýldý. Ýnfarkt hacmi, büyük (≥5 cm3) ve küçük (<5 cm3) infarkt olarak manyetik rezonans görüntüleme taramasý ile belirlendi. Serum magnezyum seviyeleri ile etiyoloji, lezyon boyutu ve lokalizasyon arasýndaki iliþki incelendi.
BULGULAR: Serum magnezyum düzeyi hasta grubunda 1,90±0,23 mg/dL, kontrol grubunda 1,93±0,18 mg/dL idi ve istatistiksel olarak anlamlý bir fark bulunmadý (p=0,11). Ortalama magnezyum düzeyi aterotrombotik grupta 1,90±0,2 mg/dL; kardiyoembolik grupta 1,87±0,2 mg/dL; laküner grupta 1,88±0,18 mg/dL; belirlenemeyen grupta 1,92±0,2 mg/dL; diðer inme grubunda 1,91±0,2 mg/dL olarak bulundu. Etiyoloji (p=0,25) ve lokalizasyon (p=0,109) açýsýndan magnezyum düzeyleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu. Ortalama magnezyum seviyesi büyük ve küçük infarkt gruplarýnda sýrasýyla 1,87±0,24 mg/dL ve 1,91±0,2 mg/dL idi. Ortalama magnezyum seviyeleri ile infarkt boyutu arasýnda ters bir iliþki bulundu (p=0,044, r=-0,087).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmanýn sonuçlarý, magnezyumun infarkt patofizyolojisinde rol oynayabileceðini ve nispeten yüksek magnezyum seviyelerinin lezyon boyutunu sýnýrlayabileceðini düþündürmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, granülomatöz mastit olan olgularda meme dokusundaki hacim deðiþikliklerinin ve deformasyonun manyetik rezonans bulgularýný deðerlendirmek ve diðer taraf normal meme ile karþýlaþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif çalýþma, histopatolojik olarak kanýtlanmýþ 15 granülomatöz mastit hastasýný içermektedir. Üç planda meme boyutlarý ve meme hacmi hesaplandý. Parankimal ödem, meme baþýnda çekilme ve memede deformasyon bulgularý not edildi.
BULGULAR: Ölçümler, sadece sagital boyut (hasta ve normal memeler için sýrasýyla, 124,4±26 mm ve 116±22,9 mm) ve hacimde [hasta ve normal memeler için sýrasýyla, 329,3 cc (IQR: 245-572 cc) ve 281,6 cc (IQR: 217,3-310,3 cc)] anlamlý artýþ olduðunu gösterdi. Koronal boyut hasta tarafta daha küçük olmakla birlikte, anlamlý farklýlýk göstermedi. Parankimal ödem 10 (%66,6) hastada, deformasyon 4 (%26,6) hastada, meme baþýnda çekilme 5 (%33,3) hastada saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Granülomatöz mastit, etkilenen tarafta meme hacmini artýrmakta olup bu artýþ sagital ve aksiyel çap artýþlarýyla iliþkilidir. Bunun aksine hastalýk, koronal çapta küçülmeye neden olmaktadýr. Deformasyon ve meme baþýnda çekilme hastalýðýn seyri sýrasýnda belli oranlarda geliþebilmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, eldeki falangeal benign yumuþak doku tümörlü hastalarý ve cerrahi sonrasý kýsa dönem komplikasyonlarýný deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2019-Ekim 2021 tarihleri arasýnda falanks yumuþak doku tümörlü 59 hasta (31’i kadýn, 28’i erkek; ortalama yaþ 48,96±13,33 yýl, daðýlým 20-75 yýl) demografik veriler, histopatolojik taný, memnuniyet düzeyi, nüks ve komplikasyonlar açýsýndan deðerlendirildi.
BULGULAR: En sýk görülen falanks yumuþak doku tümörü tenosinovyal dev hücreli tümörlerdi (n=15, %38,4). Diðer sýk görülen histolojiler ise ganglion kistleri (%12,8), epidermal inklüzyon kisti (%10,25) ve fibrolipom (%7,6) idi. Yumuþak doku tümörleri en sýk ikinci ve üçüncü falankslarda (her ikisi de %26,2) bulunurken, bunu dördüncü (%13,8), birinci (%12,3) ve beþinci (%9,2) falankslar takip etti. El falanksýnda tümörler %40 proksimal, %29,2 distal ve %30,8 falanksýn farklý bölgelerindeydi. Ortalama VAS skoru eksizyonel cerrahi öncesi 5,9±3,1 idi; son kontrolde 3,47±1,3 idi (p<0,01). Yedi hastada ameliyat sonrasý nüks görüldü (%11,8). Cerrahi alan enfeksiyonu diðer komplikasyondu ve 3 (%5) hastada tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Deneyimlerimiz, en sýk gözlenen yumuþak doku falanks tümörlerinin tenosinovyal dev hücreli tümörler olduðunu gösterdi. Falanksýn yumuþak doku tümörlerinin eksizyonel cerrahi tedavisi, iyi memnuniyet oranlarý ve düþük nüks ve komplikasyon oranlarý elde etmek için dikkat gerektiren bir cerrahidir.

Polianjitis ile birlikte olan eozinofilik granülomatöz, önceki adýyla Churg-Strauss sendromu, nadir rastlanýlan; astým, eozinofili ve sistemik vaskülit ile seyreden bir hastalýktýr. Eozinofilik granülomatöz polianjit iskemik inmenin nadir nedenleri arasýnda gösterilebilir. Nörosifiliz ise geniþ klinik belirtileri nedeniyle birçok hastalýðý taklit edebilen ve sýklýkla tanýsý atlanýlan bir hastalýk olup, bu hastalarýn bir kýsmý günümüzde acil servislere akut inme ile gelmekte ve ancak bu þekilde taný almaktadýr. Buradaki olgu iskemik inmenin iki nadir nedeni bir arada olduðu için sunuldu.

Tekrarlayan polikondrit kýkýrdak dokularda tekrarlayan ve progresif inflamasyonla karakterize nadir otoimmün bir hastalýktýr. Auriküler kýkýrdak, en yaygýn klinik bulgusu ve en sýk baþlangýç tutulum yeridir. Nazal kondrit hastalarýn %15’inde vardýr. Nazal kartilajýn yýkýlmasý ile semer burun deformitesi geliþebilir. Burada, 38 yaþýnda nazal kondrit ile baþlayan semer burun deformitesi geliþen ve rinoplasti sonrasýnda tekrarlayan polikondrit tanýsý alan bir hasta sunuldu.