GÝRÝÞ ve AMAÇ: Akut pulmoner embolide mortalite tahmininde Pulmoner Emboli Þiddet Ýndeksi (PESI) ve basitleþtirilmiþ Pulmoner Emboli Þiddet Ýndeksi (sPESI) gibi prognostik deðerlendirme araçlarý kullanýlmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, COVID-19 hastalarýnýn prognozunda PESI ve sPESI skorlarýnýn uygunluðunu deðerlendirmek ve orijinal ile basitleþtirilmiþ PESI'lerin prognostik deðerliliklerini karþýlaþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Retrospektif, tek merkezli kohort çalýþmasý olarak tasarlanan çalýþmada PESI ve sPESI'yi hesaplamak için hastane yatýþýnda elde edilen týbbi veriler kullanýldý. Hastalar PESI ve sPESI kullanýlarak düþük risk ve yüksek risk gruplarýna ayrýldý. Primer sonlaným noktasý hastane mortalitesi olarak belirlendi. Düþük ve yüksek riskli hastalarda skorlarýn spesifite, prediktif deðerleri ve sensitiviteleri ölçülerek doðruluklarý deðerlendirildi. Modellerin ayýrt edici güçlerini karþýlaþtýrmak için de ROC eðrisi altýndaki alan hesaplandý.
BULGULAR: PESI ve sPESI, mortaliteyi öngörmek için benzer duyarlýlýklara (%82,1'e %84,6) ve negatif prediktif deðerlere (%96,7'ye %97) sahipti. Mortaliteyi öngörmek için ROC eðrisi altýnda kalan alan PESI için 0,82 (p<0,001) ve sPESI için 0,72 (p<0,001) saptandý. Hastane mortalitesini tahmin etme güçleri PESI ve sPESI için benzer saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: COVID-19 hastalarýnda PESI ve sPESI skorlarý ile hastane mortalitesi tahmin edilebilir ve risk sýnýflandýrmasý kolaylaþtýrýlabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ýnsomni yaygýn uyku bozukluklarýndan biridir. Yararý olmayan biliþsel süreçler ve kiþilerarasý faktörler uykusuzlukta rol oynar. Bu çalýþmanýn amacý kronik insomni tanýsý alan bireylerin baðlanma stillerini, algýlanan stres düzeylerini, stresle baþa çýkma tarzlarýný incelemek ve bu parametreler arasýndaki iliþkiyi araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya ICSD-3'e (International Classification of Sleep Disorders) göre Kronik Ýnsomni tanýsý alan 40 hasta ve 40 saðlýklý kontrol dahil edildi. Hastalara Sosyodemografik Veri Formu, Uykusuzluk Þiddeti Ýndeksi (ISI), Pittsburgh Uyku Kalitesi Ýndeksi (PUKÝ), Algýlanan Stres Ölçeði (ASÖ), Stresle Baþa Çýkma Tarzlarý Ölçeði, Yakýn Ýliþkilerde Yaþantýlar Envanteri 2 (YÝYE 2) uygulandý.
BULGULAR: Hastalarýn ortalama ISI puaný 19.5±5.5, ortalama toplam PUKÝ puaný 14.3±3.7 idi. Hasta grubunda orta-lama ASÖ skoru 31.0±8.9 idi ve anlamlý olarak yüksekti (p<0.001). Stresle baþ etme tarzlarý incelendiðinde hasta grubunda çaresiz yaklaþým anlamlý derecede daha fazlayken (p=0.002), kendine güvenli yaklaþým ve iyimser yak-laþým kontrol grubunda anlamlý olarak daha yüksekti (p=0.036, p=0.001). Baðlanma stillerine bakýldýðýnda kronik insomni hastalarýnda kaygýlý baðlanma kontrol grubuna göre anlamlý olarak daha yüksekti (p=0.022). ISI skoru ile kaygýlý baðlanma, ASÖ skoru, kendine güvenli yaklaþým, çaresiz yaklaþým ve optimistik yaklaþým arasýnda anlamlý korelasyon saptandý (r=0.266, p=0.017; r=0.607, p=0.001; r=-0.254, p=0.023; r=0.278, p=0.012; r=-0.380, p=0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Kronik insomniye zemin hazýrlayan, tetikleyen ve sürdüren faktörler arasýnda biliþsel süreçler ve kiþilerarasý faktörler önemlidir. Uykusuzluk, stres, baþa çýkma ve baðlanma biçimleri arasýndaki iliþkiyi anlamak hem hastalýk sürecinin anlaþýlmasýný saðlayacak hem de tedaviye yön verecektir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Huzursuz Bacak Sendromu (HBS) patofizyolojisinde demir eksikliði ve dopamin disfonksiyonu en iyi bilinen mekanizmalardýr. Enflamasyonun rol oynadýðýna dair yeni bir bakýþ açýsý ortaya çýkmasýna raðmen kanýtlar sýnýrlýdýr. Bu çalýþmada, sistemik inflamatuar belirteçlerin hastalýktaki potansiyel rollerini araþtýrmayý hedefledik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu kesitsel çalýþma 70 hasta ve 50 saðlýklý kontrol içermektedir. Hastalarýn demografik verileri dosyalanmýþ arþivlerinden kaydedildi. HBS, Uluslararasý Uyku Bozukluklarý Taný Kriterleri Sýnýflandýrmasý (ICSD-3) ile teþhis edildi ve þiddeti Uluslararasý Huzursuz Bacak Sendromu Çalýþma Grubu Derecelendirme Ölçeði (IRLSSG) ile deðerlendirildi. Hastalar "hafif (1-10)", "orta (11-20)", "þiddetli (21-30)" ve "çok þiddetli (31-40)" olmak üzere dört alt gruba ayrýldý. 8 saatlik açlýðý takiben medial kübital venden kan örnekleri alýndý. Kýrmýzý hücre daðýlým geniþliði (RDW), trombosit-lenfosit (PLR), nötrofil-lenfosit (NLR) ve C-reaktif-protein-albümin (CAR) oranlarý hesaplandý ve kontrol grubu verileri ile karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Gruplar arasýnda cinsiyet ve yaþ açýsýndan fark tespit edilmedi. Hastalarda ortalama NLR 3.42±2.2 ve kontrollerde 1.44±0.64 (p=0.001), PLR hastalarda 200.54±180.67 ve kontrollerde 63.39±13.76 (p=0.001) ve RDW hastalarda 50.06±4.27 ve kontrol grubunda 45.43±4.28 saptandý (p=0.001). Tüm belirteçler hasta grubunda istatistiksel olarak daha yüksekti. RDW, %85.7 duyarlýlýk ve %40.0 özgüllük ile 37.4'te öngörücüydü. NLR %58.57 duyarlýlýk ve %96 ile 2.33'te, PLR %65.71 duyarlýlýk ve %98 özgüllük ile 95.34'te öngörücüydü.
TARTIÞMA ve SONUÇ: PLR, NLR ve RDW'nin hastalarda istatistiksel olarak daha yüksek olmasý, periferik inflamasyon ile HBS arasýnda bir iliþki olduðu hipotezini desteklemektedir. Ayrýca, PLR, NLR ve RDW, hastalýðý öngörmek için biyobelirteçler olarak kullanýlabilir. Hastalýðýn doðasýný anlamak için ek araþtýrmalara ihtiyaç vardýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmanýn amacý, glisemik kontrolün iyi olmadýðýnýn göstergesi olarak HbA1c kan düzeyi yüksek diyabet hastalarýnda glisemik kontrol sonrasý meydana gelen multifokal elektroretinografi deðiþikliklerinin incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, diyabetik retinopati tespit edilmeyen, HbA1c düzeyi 8’in üzerinde olan 40 diyabet hastasý glisemik kontrol için diyabet merkezine yönlendirilmiþtir. Üç ayda bir bakýlan HbA1c deðerleri sonunda baþlangýca göre 1 birim HbA1c düþüþü saðlanan hastalar çalýþma grubunu oluþtururken (n=24), yeterli düþüþ saðlanamayan hastalar kontrol grubunu oluþturmuþ (n=16) ve çalýþma grubunu oluþturulan hastalarýn HbA1c düþüþü saðlandýktan sonra (ortalama 13,5 ay), kontrol grubunun ise birinci yýl kontrolünde tekrar multifokal elektroretinografi kayýtlarý alýnmýþtýr.
BULGULAR: Baþlangýç HbA1c deðeri çalýþma grubunda 8,7±0,6, kontrol grubunda 8,4±0,5 iken glisemik kontrol son-rasý çalýþma grubunda 7,5±0,5, kontrol grubunda 8,35±0,4 olarak ölçülmüþtür. Çalýþma grubundaki HbA1c deðerindeki bu düþüþ istatistiksel olarak anlamlý iken (p=0,01), kontrol grubundaki deðiþiklik istatistiksel olarak anlamlý bulunmamýþtýr (p=0,275). Hastalarýn kadran ve halka analizleri sonucunda; multifokal elektroretinografi p1 ve n1 dalga amplitüd ve implisit zamanlarýnda baþlangýca göre glisemik kontrolü iyi olan çalýþma grubunda istatistiksel olarak anlamlý bir deðiþiklik tespit edilmezken; glisemik kontrolü iyi olmayan kontrol grubunda da istatistiksel olarak anlamlý bir deðiþiklik tespit edilmemiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmada hem glisemik kontrol ile HbA1c düþüþü saðlanan hem de glisemik kontrol saðlanamayan hasta grubunda multifokal elektroretinografide yaklaþýk bir yýllýk takip sürecinin sonunda anlamlý bir deðiþiklik saptan-mamýþtýr. Bunun nedeni glisemik kontrol saðlanmasýna raðmen diyabet hastalarýnda retinopatinin ilerlemesi olabileceði gibi birinci kernel yanýtlarýnýn iç retina katlarýnýn fonksiyonlarýný yeteri kadar göstermemesi nedeniyle de olabileceði, bu nedenle çalýþmanýn ikinci kernel yanýtlarýnýn deðerlendirildiði baþka bir çalýþma ile desteklenmesi gerektiði düþünülmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Rektal prolapsus hala etyolojisi belli olmayan sosyal problemlere sebep olan bir hastalýktýr. Çalýþmamýzda kliniðimizde uyguladýðýmýz presakral mesh uygulamasý ve perineal cerrahi prosedürlerinin sonuçlarýný karþýlaþtýrýp yöntemlerin etkinliðini tesbit etmeyi hedefledik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2014-2020 tarihleri arasýnda sadece rektal prolapsusu olan hastalarda komorbiditesi yüksek olanlara peri-neal cerrahi, komorbiditesi düþük olanlara ise rezeksiyonsuz presakral mesh uygulamasý yapýldý. Ameliyat öncesi ve sonrasý takiplerinde hastalarýn semptomlarý Roma II ve Boutsis Ellis kriterlerine göre standartize edilip karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Rektal prolapsus nedeniyle abdominal (n=15) ve perineal prosedür uygulanan (n=5) toplam 20 hastanýn sonuçlarý retrospektif olarak deðerlendirildi. Ýki grup arasýnda yaþ (p=0,041), ASA (American Society of Anesthesiology) skoru (p=0,000), uygulanan anestezi tipi (p=0,016) arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark mevcuttu. Abdominal grupta kabýzlýk þikayeti ameliyat öncesi ve sonrasý yapýlan deðerlendirmede istatistiksel olarak anlamlý farklý bulundu (p=0,000). Perineal grupta ise anlamlý fark saptanmadý (p=0,151). Ýnkontinans þikayeti ise abdominal grupta ameliyat sonrasý istatistiksel olarak anlamlý ölçüde azalýrken (p=0,000), perineal grupta semptomlarýn evrelerinde azalma olmasýna raðmen semptomu devam eden hasta sayýsýnda anlamlý fark görülmedi (p=0,07).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sadece presakral mesh uygulamasý rektal prolapsuslu hastalarda düþük komplikasyon riskiyle uygulanabilecek etkili bir minimal invaziv yöntemdir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Penoskrotal web peniste þekil bozukluðuna neden olan ve eriþkinlikte cinsel iliþki sýrasýnda sorunlara yol açabilen skrotum cildinden penis ventral derisine uzanan deri uzantýsýdýr. Penoskrotal web onarýmý için V-Y plasti, ikili Z plasti, V plasti ve ikili V plasti teknikleri tanýmlanmýþtýr. Biz de çalýþmamýzda ikili V plasti tekniði ile penoskrotal web onarýmý yaptýðýmýz hastalarýn sonuçlarýný paylaþmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniðimizde sünnet öncesi deðerlendirme sýrasýnda penoskrotal web saptanan ve sünnet ile beraber web ona-rýmý yapýlan 30 hastanýn verileri retrospektif olarak incelendi. Tüm hastalara ikili V tekniði ile web onarýmý yapýldýktan son-ra sleeve tekniði ile sünnet yapýldý. Operasyondan 1 ay sonra kontrol edilen olgularýn kozmetik sonuçlarý deðerlendirildi.
BULGULAR: Kliniðimizde 2017–2019 arasýnda 30 hastaya sleeve tekniði ile sünnet ile beraber ikili V plasti ile penos-krotal web onarýmý yapýldý. Hastalarýn yaþ ortalamasý 3,70±3,68 yýl idi. Genel anestezi altýnda opere edilen olgular ayný gün sorunsuz olarak taburcu edildi. Operasyondan 1 ay sonra kontrole çaðrýlan hastalarýn kozmetik sonuçlarý deðerlendirildi. Tüm hastalarýn weblerinin ortadan kalktýðý görüldü. Sirkumsizyon insizyonunun ve penoskrotal bölgedeki yara yerlerinin sorunsuz iyileþtiði tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Penoskrotal web onarýmýnda literatürde birçok farklý teknikler tarif edilmiþtir. Biz de kliniðimizde ikili V plasti tekniðini baþarý ile uygulamaktayýz. Literatürde az sayýda çalýþma bulunan penoskrotal web onarýmý sonuçlarýmýzý ortaya koyarak literatüre katký saðlayacaðýný düþünmekteyiz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmadaki amacýmýz 25 OH Vitamin D’nin, vitiligo tipi ve klinik özellikleriyle iliþkisi bulunup bulunmadýðýný ortaya koymak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýza 60 vitiligo hastasý ve 60 saðlýklý gönüllü dahil edildi. Hastalar 4 gruba ayrýldý; kýþ dönemi yeni vitiligo tanýsý alanlar (K-VH), kýþ dönemi saðlýklý katýlýmcýlar (K-SG), yaz dönemi yeni vitiligo tanýsý alanlar (Y-VH) ve Y-SG yaz dönemi saðlýklý gönüllüler (Y-SG). Katýlýmcýlarýn yaþ cinsiyet, kendisinde veya ailesinde otoimmün hastalýk varlýðý, vitiligonun klinik tipi (lokalize (fokal, segmental, mukozal), yaygýn (akrofasiyal, vulgaris, karýþýk tip) ve üniversal) ve 25 (OH) Vitamin D düzeyleri bakýldý.
BULGULAR: Çalýþmada 62 (%51,7) erkek, 58 (%48,3)kadýn katýlýmcý vardý. Vitiligo hastalarýnýn yaþ ortalamalarý 42.2±13.29, kontrol grubunun yaþ ortalamalarý ise 30.5±12.6’ydý.. Gruplarýn yaþ ve cinsiyet bakýmýndan benzer olduðu görüldü (p>0,05). Vitiligonun klinik tipleri ve otoimmun hastalýklarla arasýnda istatistiksel açýdan anlamlý bir fark tespit edimedi (p>0, 05). K-VH ve Y-VH hastalarýn 25 (OH) Vitamin D düzeyleri, K-SG ve Y-SG göre isttiksel olarak düþüktü (p < 0,05). K-VH ile Y-VH arasýnda ve K-SG ile Y-SG arasýnda 25 (OH) Vitamin D düzeyleri açýsýndan istatistiksel fark saptanmadý (p>0,05) K-VH ve Y-VH’deki otoimmun hastalýðý bulunan olgularýn 25 (OH) Vitamin D düzeylerinin ile klinik tipine göre 25 (OH) Vitamin D düzeylerinin arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmadý (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Vitiligo hastalarýnda ve vitiligoya eþlik eden baþka otoimmun hastalýk varlýðýnda, normal populasyona göre plazma 25 (OH) vitamin D seviyesi daha düþük düzeyde bulunmaktadýr. Vitiligo aktivasyonunun kontrolü ve ikincil otoimmun hastalýklarýn önlenmesinde, vitamin D desteðini etkili olabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Adolesanlarda lomber disk hernisiyle (LDH) birlikte olan ve olmayan bel aðrýsýnýn multifidus (MF), erektör spina (ES) ve psoas major (PM) kas volumleri üzerine etkisi olup olmadýðýný araþtýrmak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 205 bel aðrýlý adolesan hasta LDH olan (grup A) ve olmayan (grup B) olmak üzere iki gruba ayrýldý. MF, ES ve PM volümleri, L4-5 ve L5-S1 intervertebral disk seviyesinden aksiyel T2 aðýrlýklý görüntüler kullanýlarak ölçüldü.
BULGULAR: Ýki grup arasýnda L4-5 ve L5-S1 seviyelerinde bilateral MF, ES ve PM volumlerinde anlamlý fark yoktu. Grup A’da L4-5 seviyesinde sað taraf ES volumleri soldan (sað/sol p=0.000/p<0.05), L5-S1 seviyesinde sað MF ve ES volümleri soldakilerden anlamlý düzeyde düþüktü (MF p=0.008/p<0.05; ES p=0.000/p<0.05). Grup B’de L4-5 seviyesinde sað MF ve ES volumleri soldakilerden (MF right/left p=0.001/p<0.05; ES p=0.000/p<0.05), L5-S1 seviyesinde sað MF, ES ve PM volümleri soldakilerden anlamlý düzeyde düþüktü (MF p=0.001/p<0.05; ES p=0.000/p<0.05; PM p=0.024/p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Paraspinal kas volüm kaybý eriþkinlerde olduðu gibi adolesan yaþ grubunda da bel aðrýsýnýn bir sonucu olarak görülebilir. LDH’nin bu yaþ grubunda sýklýkla santral yerleþimli olmasý nedeniyle paraspinal kas volum kaybýna etkisi olmadýðý düþünülebilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Omuz eklem hareket açýklýðýný (EHA) ölçmek için kullanýlabilecek düþük maliyetli bir alternatif, iPhone® (Apple, Cupertino, CA, ABD) ve çeþitli akýllý telefonlarda bulunan açýölçer uygulamalarýdýr. Bu çalýþmada omuz aðrýsý olan hastalarda akýllý telefon ile omuzun aktif iç rotasyon EHA ölçümünün geçerliliði ve güvenilirliði araþtýrýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Fiziksel Týp ve Rehabilitasyon, omuz yan dal polikliniðine baþvuran omuz aðrýsý olan 18 hasta ve daha önce omuz aðrýsý yaþamamýþ 18 gönüllü çalýþmaya dahil edildi. Omuz iç rotasyon hareket açýklýðý ölçümleri hem standart gonyometre hem de iHandy uygulamasý ile her katýlýmcý için ayrý ayrý 1 fizik tedavi uzmaný ve 1 fizyoterapist tarafýndan yapýldý.
BULGULAR: Uygulayýcýlar arasýnda ICC deðerlerinin büyük oranda 0,99'dan büyük olduðu ve tutarlýlýðýn çok güçlü olduðu görülmektedir. Hem gonyometre ölçümü hem de uygulama ölçümü için, gözlemciler arasýndaki uyumluluk 0,92'nin üzerinde bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþma, iPhone uygulamasý ile omuz iç rotasyon hareketini ölçmenin güvenilir ve geçerli bir yöntem olduðunu göstermektedir.

Anjiomiksoma özellikle doðurganlýk çaðýndaki kadýnlarda nadir görülen bir yumuþak doku lezyonudur. Çoðunlukla perine, pelvis, gluteal bölgede ortaya çýkar. Yüksek oranda rekürrens göstermesi nedeniyle cerrahisi önem taþýmaktadýr. Olgumuzda perineal hemanjiyom ön tanýsýyla opere edilen, patolojik deðerlendirmesi anjiyomiksoma olarak rapor edilen 39 yaþýndaki kadýn hasta sunulmuþtur.

Kronik böbrek yetmezliði ile birliktelik gösteren büyük taþlý böbrekler ülkemiz gibi taþ hastalýðýnýn endemik olduðu bölgelerde nadir deðildir. Bu hastalarýn yüksek oranda ek vasküler hastalýklara sahip olmasý ve artmýþ kanama eðilimleri taný ve tedavide çeþitli zorluklar çýkarabilir. Günümüz ürolojisinde sýklýkla ve güvenle uygulanan perkütan nefrolitotomi gerek kanama gerekse nefron kaybý endiþesi ile bu olgular için tartýþýlabilir hale gelebilir. Biz bu gibi durumlarda laparoskopik piyelolitotominin güvenle uygulanabileceðini düþünüyoruz.

Koruma amacýyla özgürlüðün kýsýtlanmasý kurumu uygulamada istemsiz/zorunlu yatýþ ve tedavi kavramýný ele almakta ve uzun yýllardýr sosyal, psikolojik ve etik yönleriyle tartýþýlmaktadýr. Türk Medeni Kanunu’nun 432. maddesinde kapsamý açýklanan istemsiz yatýþ ve tedavinin asýl eleþtirilen tarafý, karar ve denetleme mekanizmalarýnýn yetersiz olmasýdýr. Bu yazýda, bir olgudan yola çýkýlarak istemsiz yatýþ ve tedavi uygulamalarýnýn ortaya çýkarabildiði maðduriyetin literatür eþliðinde tartýþmasý amaçlanmýþtýr. Sonuç olarak, daha týbbi, etik ve insani bir düzenlemeye acilen ihtiyaç duyulduðu önerilmektedir.