GÝRÝÞ ve AMAÇ: Mevcut bilgilere göre, atriyal fibrilasyon (AF) hastalarýnda hangi antikoagülasyon tedavi seçeneðinin baþlanmasý gerektiðini gösteren net bir algoritma, belirli durumlar dýþýnda henüz bulunmamaktadýr. Amacýmýz, farklý oral antikoagülan seçimleri ile AF hastalarýnýn CHA₂DS₂-VASc (konjestif kalp yetmezliði, hipertansiyon, yaþ, diyabet, inme, vasküler hastalýk, yaþ, cinsiyet kategorisi) ve HAS-BLED (hipertansiyon, anormal böbrek ve karaciðer fonksiyonu, inme, kanama, labil uluslararasý normalleþtirilmiþ oran (INR), yaþlýlýk, ilaçlar, ilaçlar veya alkol) skorlarý arasýndaki olasý iliþkiyi ve farklý antikoagülan seçimlerinin tedaviye uyumunu deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ýnme merkezimizde takip edilen AF hastalarýnda oral antikoagülan tercihimizle ilgili olarak hastalarýn yaþ, cinsiyet, CHA₂DS₂-VASc ve HAS-BLED skorlarýný retrospektif olarak taradýk. Ýki yüz AF hastasý, yeni taný konulan AF'li hastalar ve tanýsý zaten konmuþ AF'li hastalar olmak üzere iki ana gruba ayrýldý. AF tanýlý hastalarýn tedavi uyumlarý dökümante edildi ve her iki gruptaki hastalarýn taburculuk sýrasýndaki tedavi tercihleri yaþ, cinsiyet, iki skor açýsýndan karþýlaþtýrýldý. Bu skorlar, tedavi tercihleriyle kolay karþýlaþtýrma yapýlabilmesi için üç ana gruba ayrýldý. Ýstatistiksel anlamlýlýk düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi.
BULGULAR: Ýki yüz hastadan doksan dokuzu hastanemize inme ile prezente olup yeni AF tanýsý aldý, diðer yüz bir hasta ise AF tanýsý almýþ ve düzenli veya düzensiz olarak OAK veya NOAK kullanýrken inme geçirmiþti. Ýskemik inme ve AF tanýsý konmuþ hastalara en çok warfarin sodyum (%59.6) reçetelemeyi tercih ettiðimizi belgeledik ve apiksaban (%22.2) ise en çok tercih ettiðimiz NOAK oldu. Bulgularýmýza göre, NOAK'larýn günlük kullaným doz sayýsý ilaç uyumuna herhangi bir fark yaratmýyor. Warfarin sodyumunun düzensiz kullanýmý, düzensiz tedavi grubunun büyük bir kýsmýný oluþturuyor. Yeni taný konmuþ ve zaten bilinen AF'li hastalarda CHA₂DS₂-VASc ve HAS-BLED skorlama sistemleri gruplarý ile yaptýðýmýz tedavi seçimleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark saptamadýk.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Oral antikoagülan seçerken hastalar bireysel olarak deðerlendirilmeli ve hastalarýn ilaçlarý doðru kullanýmýna teþvik etmeyi, uygun ilaç seçiminden daha önce amaçlamalýyýz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Mikroorganizmalarýn kana karýþýp çok hýzlý bir þekilde yayýlarak oluþturduðu ve hayatý tehdit eden durum, sepsis olarak adlandýrýlýr. Sepsis kýlavuzlarýnda erken antibiyotik tedavisine baþlamak, tedavinin temel basamak-larýndandýr. Bu nedenle, etkenlerin duyarlý olduðu antibiyotiklerin bilinmesi gereklidir. Çalýþmamýzýn amacý, hastanemiz acil servisine baþvurmuþ ve yataklý servis veya yoðun bakým ünitesinde tedavi görmüþ hastalardan alýnan kan kültürlerinde üreyen mikroorganizmalarýn duyarlý ve dirençli olduðu antibiyotiklerin belirlenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemizde 2018-2019 arasý 1 yýllýk dönemde alýnan kan kültürü sonuçlarý retrospektif olarak incelendi. Kan kültürlerinin alýndýðý hastalarýn yaþý, cinsiyeti, üreyen mikroorganizmalar ve duyarlý/dirençli olduklarý antibiyotikler kaydedilerek istatistiksel olarak analiz edildi.
BULGULAR: Toplam 1232 kan kültürü çalýþmaya dahil edildi, 182 kan kültüründe üreme gözlendi. En sýk izole edilen patojenler sýrasýyla; Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Enterococcus faecalis ve Acinetobacter baumannii'dir. Stafilokoklarýn en duyarlý olduðu antibiyotikler trimetoprim-sülfametoksazol, vankomisin ve gentamisin iken en yüksek direnç ertapenem ve penisiline karþý bulundu. Metisiline dirençli koagülaz negatif stafilokoklar (MRKNS) %54.1, metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) oraný %28 idi. Escherichia coli için seftriakson direnci %72, siprofloksasin direnci %68.4 iken gentamisine %82.4, karbapenemlere %100 duyarlýydý. Çoklu ilaç direnci %61 idi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda kan kültürlerinden sýrasýyla en sýk Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Enterococcus faecalis ve Acinetobacter baumannii izole edildi. Stafilokoklarda ve enterokoklarda vankomisin direnci gözlenmedi. Escherichia coli'nin siproflok-sasin ve seftriakson direncinin yüksek olduðu, aminoglikozid ve karbapenemlere duyarlý olduðu gözlendi. Ayrýca çoklu ilaç direncinin oldukça yüksek olduðunu tespit ettik. Sepsis ve bakteriyemi tedavisinde erken dönemde uygun antibiyotik baþlayabilmek mortaliteyi azaltýr. Hastalardan en sýk izole edilen patojenleri ve bu patojenlerin antibiyotik duyarlýlýk ve direnç durumunu belirlemek bu nedenle önemlidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, akut iskemik inmede IV trombolitik tedavi sonrasý inme ünitesinde yatýþ süresi ve etkileyen faktörler incelenmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Retrospektif tipinde tasarlanan bu çalýþmada, Ýstanbul'da bir devlet hastanesinin inme ünitesine inme tanýsý ile kabul edilen 334 hastadan IV trombolitik tedavi uygulanan 152 hasta örneklemi oluþturmuþtur. Hastalarýn sosyodemografik ve klinik verilerine eriþmek için hastane kayýt sistemi, hemþire gözlem notlarý ve hastane arþivindeki hasta dosyalarý araþtýrmacý tarafýndan incelenmiþtir. Normal daðýlýma uygun parametreler arasýndaki iliþkiler Pearson korelasyon analizi ile analiz edilmiþ; tanýmlayýcý istatistiksel metodlar kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Ýnme ünitesindeki ortalama yatýþ süresi 3.2±3(2) gün olarak bulunmuþtur. Hastalarda yatýþ sürecinde %44.1 (67) oranýnda komplikasyon geliþmiþtir. Bu komplikasyonlar arasýnda solunumla iliþkili komplikasyonlar %19.5 (13) ile en yüksek oranda olup, bunu beyin kanamasý ve beyin ödemi %18 (12) takip etmiþtir. Hastalarýn transfer edilme sebepleri arasýnda en sýk rastlananý %82.3 (125) ile rutin transfer olmuþ-tur. Ýnme ünitesinde kalýþ süresi ile inme þiddeti arasýnda pozitif yönlü bir korelasyon (r=0.261; p<0.05) bulunmuþtur. Ayrýca, inme ünitesinde kalýþ süresi ile hastanýn yaþý arasýnda pozitif bir iliþki (r=0.026; p<0.05) ve IV trombolitik tedavi öncesi Glasgow Koma Skalasý ile negatif bir iliþki (r=-0.220; p<0.05) tespit edilmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: IV tPA hastalarýnýn yakýn gözlemi sayesinde kýsa hastanede kalýþ süreleri ve düþük ölüm oranlarý elde edilmiþtir. IV trombolitik tedavi alan hastalarda inme ünitesinde kalýþ süresi boyunca komplikasyon geliþimi, inme þiddeti, yaþ, sigara ve alkol kullanýmý gibi faktörler hastanede kalýþ süresini etkilemektedir.

Endoleak, anevrizma rüptürünü hýzlandýrabilen endovasküler anevrizma onarýmý (EVAR) iþleminin önemli bir komplikasyonudur. Endoleakler, giriþimsel radyoloji kliniklerinin yaný sýra giriþimsel kardiyologlar ve kalp-damar cerrahlarý tarafýndan da tedavi edilmektedir. Bu yazýda, tip II endoleak'in kardiyoloji ekibi tarafýndan baþarýlý bir þekilde onarýldýðýný sunuyoruz. 65 yaþýndaki erkek hasta, sol ana iliak arter anevrizmasý (CIA) rüptürü nedeniyle acil EVAR ile tedavi edilmiþtir. Ýþlem sonrasýnda yapýlan kontrol bilgisayarlý tomografik anjiyografide (BTA), sol internal iliak arterden beslenen tip II endoleak tespit edildi ve koil embolizasyonu uygulandý. Endoleak'in perkütan koil ve Onyx embolizasyonu, kardiyoloji kliniklerinde floroskopi ve ultrason rehberliðinde hedef damarýn doðrudan delinmesiyle güvenle gerçekleþtirilebilmektedir.

Ýdiyopatik intrakraniyal hipertansiyon veya psödotümör serebri, radyolojik intrakraniyal kitle veya obstrüktif hidrosefali bulgularý olmadan kafa içi basýncýn artmasý olarak tanýmlanýr. Tipik semptomlar baþ aðrýsý, mide bulantýsý, görme bozukluklarý ve papilödemdir. Bazý durumlarda, radikülopati akral paresteziler, sýrt aðrýsý ve radiküler aðrý olarak ortaya çýkabilir. Ýdiyopatik intrakraniyal hipertansiyonun neden olduðu, düþük ayak ile prezente ender bir sensöri-motor radikülopati vakasýný ve beyin omurilik sývýsý diversiyonu ile tedavisini sunuyoruz.