GÝRÝÞ ve AMAÇ: Huzursuz bacak sendromu (HBS; diðer adýyla Willis-Ekbom hastalýðý) iyi bilinen sensörimotor bir bozukluktur. Hasta bireylerde uyku fragmantasyonu sonucunda yaþam kalitesi etkilenmiþ, anksiyete ve depresyon görülme sýklýðý artmýþtýr. Bu çalýþmanýn amacý, HBS'nin uyku kalitesi, psikososyal yaþam üzerindeki etkileri ve hastalýk þiddeti ile iliþkisini ortaya çýkarmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Uluslararasý Huzursuz Bacak Sendromu Çalýþma Grubu taný kriterlerine göre, toplam 122 hastaya HBS tanýsý konuldu. Tüm katýlýmcýlarýn sosyodemografik veri formu, Uluslararasý Huzursuz Bacak Sendromu Çalýþma Grubu Þiddet Ölçeði, Pittsburgh Uyku Kalitesi Ýndeksi (PSQI), Epworth Uykululuk Ölçeði (EUI) ve Beck Depresyon Envanteri (BDI) nöroloji uzmanlarý tarafýndan dolduruldu. Depresif belirtilerin sýklýðý, gündüz aþýrý uykululuk hali ve kötü uyku kalitesi karþýlaþtýrmalý olarak incelendi.
BULGULAR: Uluslararasý Huzursuz Bacak Sendromu Çalýþma Grubu kriterlerine göre, primer HBS tanýsý almýþ 122 hasta (94’ü [%77] kadýn, 28’i [%23] erkek) çalýþmaya dahil edildi. Hastalarýn 19'unda (%15,5) HBS þiddet düzeyi hafif-orta, 65'inde (%53,2) þiddetli, 38'inde (%31,2) çok ciddi olarak tespit edildi. HBS hastalarýnýn Beck Depresyon Envanteri ortalama puaný 15,2±9 ve HBS hastalarýnýn Epworth Uykululuk Ölçeði ortalama puaný 5±3,7 olarak bulundu. Hastalýðýn þiddetine göre belirlenen gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmadý. HBS hastalarýnýn Pittsburgh Uyku Kalitesi Ýndeksi puan ortalamasý 9,5±3,8 olarak bulundu. Hastalýðýn þiddetine göre belirlenen gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark saptandý. Pittsburgh Uyku Kalitesi Ýndeksinde HBS hasta gruplarý arasýnda özellikle uyku süresi, verimliliði ve gündüz uyku bozukluklarýnda önemli farklýlýklar tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: HBS’ye depresyon gibi birçok hastalýk eþlik eder. Bu komorbid durumlarýn erken tanýnmasý ve tedavisi hastalýðýn klinik seyri için çok önemlidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, sakroiliak eklem enjeksiyonlarýnýn rehberliðinde manyetik rezonans görüntüleme/ultrasonografi füzyon sisteminin uygulanabilirliði ile intraartiküler ve periartiküler enjeksiyon yapýlan hastalarýn klinik sonuçlarýnýn retrospektif olarak deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada, aktif sakroiliit olan 10 hastada manyetik rezonans görüntüleme/ultrasonografi füzyon rehberliðinde yapýlmýþ olan sakroiliak eklem enjeksiyonlarý retrospektif olarak deðerlendirildi. Enjeksiyonlar beþ hastada sakroiliak eklemin sinoviyal kýsmýna, beþ hastada ligamentöz kýsma yapýldý.
BULGULAR: Enjeksiyonlar tüm hastalarda aðrý tedavisi açýsýndan baþarýlýydý. Sinoviyal veya ligamentöz enjeksiyon gruplarý arasýnda klinik yanýtlarda (enjeksiyon sonrasý ikinci hafta ve üçüncü ay) istatistiksel olarak anlamlý bir fark yoktu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Manyetik rezonans görüntüleme/ultrasonografi füzyon yöntemi, sakroiliak eklem enjeksiyon rehberliði için etkili ve güvenilir bir seçenektir. Spondiloartrit hastalarýnda sakroiliit tedavisinde sinoviyal veya ligamentöz kompartýmana yapýlan kortikosteroid enjeksiyonlarýnýn etkinliði arasýnda fark yoktur.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Artan stres, anksiyete, depresyon, çoklu antiepileptik ilaç kullanýmý ve koronavirüs hastalýðý (COVID-19), epilepsili denekler arasýnda artan nöbet oraný ile iliþkiliydi. Bu nedenle bu çalýþmada, COVID-19 pandemisi sýrasýnda epilepsili olgularda sosyal izolasyonun nöbet sýklýðýný artýrýp artýrmadýðýnýn araþtýrýlmasý ve altta yatan olasý nedenin tanýmlanmasý amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif, kesitsel çalýþmaya epilepsi tanýlý 103 olgu dahil edildi. Altta yatan anksiyete ve depresyonu belirlemek için hastane anksiyete ve depresyon ölçekleri kullanýldý.
BULGULAR: Bu çalýþmada 103 olgunun 58'i kadýndý ve bunlarýn %51,4'ü fokal epilepsi hastasýydý. Fokal ve jeneralize epilepsi gruplarýndaki denekler yaþ, cinsiyet, eþlik eden hastalýk varlýðý ile anksiyete ve depresyon puanlarý açýsýndan benzerdi. Ancak nöbet oranlarýnda artýþ ile baþvuran deneklerin anksiyete skorlarý daha yüksek ve yandaþ hastalýklarý daha fazlaydý. Ek olarak çoðunluðu çoklu antiepileptik ilaçlar kullanýyordu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çoklu antiepileptik ilaç kullanan epilepsili olgularda, eþlik eden hastalýklarý ve anksiyete skorlarý yüksek olanlarda nöbet hýzýnda artýþ riski daha fazlaydý.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, derin anterior lameller keratoplasti (DALK) sonrasý glokom geliþen keratokonus hastalarýnda ön kamara derinliði ve iridokorneal açýnýn deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 98 keratokonus hastasýnýn 98 gözü dahil edildi. DALK sonrasý glokom geliþen ve geliþmeyen olgularýn, ameliyat öncesi ve ameliyat sonrasý birinci yýl ön kamara derinliði ve iridokorneal açý deðerleri karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Çalýþmada, 4 (%4,1) hastada DALK sonrasý glokom tespit edildi. DALK sonrasý glokom geliþen hastalarda operasyon öncesi ve sonrasý ön kamara derinliði sýrasýyla 4,24±0,64 ve 3,41±0,44 mm idi. DALK sonrasý glokom geliþmeyen hastalarda ise operasyon öncesi ve sonrasý ön kamara derinliði sýrasýyla 4,12±0,56 ve 3,35±0,53 mm idi. DALK sonrasý glokom geliþen hastalarda operasyon öncesi ve sonrasý iridokorneal açý sýrasýyla 48,65±7,08 ve 48,05±13,14 idi. DALK sonrasý glokom geliþmeyen hastalarda ise operasyon öncesi ve sonrasý iridokorneal açý sýrasýyla 49,48±7,62 ve 47,96±10,32 idi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda DALK sonrasý glokom geliþen ve geliþmeyen keratokonus hastalarýnda operasyon öncesi ve sonrasý ön kamara derinliði ve iridokorneal açý deðerlerinde anlamlý bir fark tespit edilmedi.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Koronavirüs hastalýðý (COVID-19) pandemisi dünyada ve ülkemizde sebep olduðu iþ gücü kaybý ve ölümler nedeniyle tüm dikkatleri üzerine çekmiþtir. Halen virüsün neden olduðu enfeksiyonun kontrol altýna alýnabilmesi için aþý ve ilaç çalýþmalarý sürmektedir. Pandeminin sonlanmasýnda uygulanan aþýlarýn etkinliði çok önemlidir. Bu sebeple, bu çalýþmada Samsun Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi çalýþanlarýnda sonbahar ve ilkbahar mevsimsel piklerindeki COVID-19 hastalýðýna yakalanma sýklýðý araþtýrýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, Eylül 2020 ile Haziran 2021 tarihleri arasýnda Samsun Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi’nin iþ yeri hekimliði birimine baþvuran polimeraz zincir reaksiyonu (+) COVID-19 tanýsý konulan saðlýk çalýþanlarý retrospektif olarak tarandý. Hastalarýn yaþlarýna, cinsiyetlerine, meslek gruplarýna, çalýþtýklarý birimlere ve aþýlanma du-rumlarýna bakýldý.
BULGULAR: Türkiye’de riskli gruplarýn aþýlanmaya baþlanmasý ile Þubat 2021’de saðlýk çalýþanlarýna COVID-19 aþýsýnýn ilk dozu uygulandý. Belirlediðimiz tarih aralýðýnda toplam 854 saðlýk çalýþaný COVID-19 ile enfekte oldu. COVID-19 için henüz aþý uygulanmamýþ olan 1 Eylül 2020 ile 26 Ocak 2021 tarihleri arasýnda 659 (%77,2) hasta tespit edildi. 26 Ocak 2021 tarihinden sonra 30 Haziran 2021 tarihine kadar 195 (%22,8) hastane personelinin COVID-19 ile enfekte olduðu saptandý. Takip döneminde 35 kiþinin tekrar enfekte olduðu bulundu. COVID-19 aþýlamasýndan sonraki üçüncü COVID-19 dalgasýnda çok daha az saðlýk çalýþanýnýn COVID-19 hastalýðýna yakalandýðý rakamsal olarak tespit edildi. Aþýlanma öncesi dönemde bir erkek çalýþanýn vefat ettiði, aþýlanma döneminden sonra ise ölüm olmadýðý gözlemlendi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Türkiye geneli ve Samsun ilinde 2021 ilkbahar mevsim pikinin (COVID-19 üçüncü dalgasý) 2020 sonbahar mevsimi pikinden (COVID-19 ikinci dalgasý) daha agresif bir seyir gösterdiði gözlemlendi. Samsun Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi saðlýk çalýþanlarýnda ikinci dalgaya kýyasla üçüncü COVID-19 pandemi dalgasý sýrasýnda çok daha az personelin COVID-19’a yakalandýðý ve aþýlamanýn COVID-19 enfeksiyonuna yakalanma prevalansýný azalttýðý gösterildi. Ayrýca COVID-19 enfeksiyonuna yakalanma prevalansýnýn acil serviste en yüksek oranda olduðu gösterildi.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþma, 18-65 yaþ aralýðýndaki fazla kilolu ve obez eriþkinlerin diyet kalitelerini ve duygusal iþtahlarýný belirlemek amacýyla yapýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanýmlayýcý kesitsel bu çalýþmaya, bir devlet hastanesi beslenme ve diyet polikliniðine 2021 yýlý mayýs ayý pandemi döneminde baþvuran fazla kilolu ve obez olan 80 eriþkin katýldý. Araþtýrmada veri toplama aracý olarak araþtýrmacýlar tarafýndan hazýrlanan demografik bilgiler, beslenme alýþkanlýklarý ve 24 saatlik besin tüketim kaydýndan oluþan bir soru formu ve duygusal iþtah anketi kullanýldý. Yaþ ortalamalarý 45,85±13,59 yýl olan katýlýmcýlarýn aðýrlýk ve boy ölçümleri alýnarak beden kitle indeksleri hesaplandý.
BULGULAR: Araþtýrmaya katýlan 80 kiþinin 51’i (%63,7) kadýn, 29’u (%36,3) erkekti. Bireylerin %43,8'inin eðitim düzeyi ilköðretim ve altý idi. Her iki grupta da günlük diyetle enerji, protein, yað, karbonhidrat, A vitamini, C vitamini, riboflavin, sodyum ve fosfor alýmý Türkiye Beslenme Rehberinde önerilen miktarlardan yüksek, potasyum alýmý ise düþüktü. Araþtýrmaya katýlan kadýn ve erkekler arasýnda ve kiþilerin demografik özelliklerinin olumlu veya olumsuz iþtah puanlarý arasýnda fark yoktu. Pandemi döneminde iþtah durumunda olumlu duygularda farklýlýk olmazken, olumsuz duygu durumlarýnda iþtahý azalanlarda farklýlýk gözlendi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmaya katýlan fazla kilolu ve obez bireylerin enerji, karbonhidrat, yað ve protein tüketimlerinin önerilenden yüksek olduðu görüldü. Çalýþmaya alýnan bireyler, BKÝ deðerleri 24,9 kg/m²’den yüksek bireylerden seçildiði için bu sonuç normaldir. Kiþilerin demografik özellikleri ile duygusal iþtahlarý arasýnda anlamlý bir farklýlýk da bulunamadý. Olumlu duygularda iþtahta bir deðiþiklik olmazken olumsuz duygularýn iþtahý etkilediði görüldü.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ýskemik inme, son yýllarda tedavisinde olan geliþmelere raðmen ülkemizde ve dünyada halen önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Ýnmenin tekrarýný önlemede, inme etiyolojisinin belirlenerek uygun tedavinin planlanmasý esastýr. TOAST (Trial of ORG 10172 in Acute Stroke Treatment) sýnýflamasýnda yer alan nedeni saptanamayan (kriptojenik) inmelerin tanýmý ve takibi üzerinde durulmalýdýr. Patent foramen ovale (PFO) ise kriptojenik inmelerin etiyolojisinin %40-50 gibi büyük bir kýsmýnda rol oynamaktadýr. PFO saptanmasý halinde izlenecek yol ile ilgili yakýn zamanda PASCAL çalýþmasý yayýmlanmýþtýr. Bu sayede hastanýn klinik özellikleri yanýnda PFO’nun anatomik özellikleri de hastalarda hangi tedaviye karar verileceði konusunda deðerlendirilmektedir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu amaçla, iskemik inme/geçici iskemik atak ile kliniðimize baþvuran ve takiplerinde PFO saptanan toplam 42 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalarýn yaþý, sigara kullanýmý, hipertansiyon, diabetes mellitus, geçici iskemik atak/iskemik inme öyküsü ve kortikal enfarkt sorgulandý ve “Risk of Paradoxical Embolism (RoPE)” skoru hesaplandý. PFO özellikleri deðerlendirildi.
BULGULAR: Hastalarýn 18’inde PFO kapatma kararý alýndýðý görüldü. Bu hastalar PASCAL sýnýflamasýnda olasý veya muhtemel gruptaydý. PFO kapatma iþlemi yapýlmayan 11 hastanýn dokuzunda antiagregan tedavi ile medikal takip planlanýrken ikisine de oral antikoagülan tedavi baþlandý. Antikoagülan baþlanan hastalarda ritim holter incelemesinde atriyal fibrilasyon saptandý. Hastalarýn 3-6 aylýk kýsa dönem takiplerinde her iki tedavi grubunda da yeni bir atak görülmedi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýskemik inme ile baþvuran hastalarda PFO saptandýðýnda, yakýn takip ve kardiyoloji ile koordineli bir çalýþmayla elde edilen uzun dönem sonuçlara ihtiyaç duyulmaktadýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Metakarp kýrýklarý sýk görülen kýrýklardan biridir. Cerrahi olarak tedavi edilen metakarp kýrýklarýnýn postoperatif dönem rehabilitasyonunda primer amaç ilgili bölgenin lökomotor fonksiyonunu, yaralanma öncesi fonksiyonuna en yakýn hale getirmektir. Çalýþmanýn amacý, metakarp kýrýklarýnda plak osteosentez uygulamasý sonrasý erken dönem baþlanan fizik tedavi ve ergoterapi uygulamalarýnýn günlük yaþam aktivite düzeylerine etkilerinin incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Metakarp kýrýðý nedeniyle opere edilen 20 gönüllü birey ile postoperatif rehabilitasyon programýna baþlandý. Ýlk aþamada postoperatif ayný gün aðrý kontrolü saðlandýktan sonra hastalara parmak açma kapama, el bileði eklem hareket açýklýðý egzersizleriyle baþlandý. Ýkinci aþamada fizik tedavi egzersizleri verildi. Üçüncü aþamada ise ergoterapi programý uygulandý. Kol, Omuz ve El Sorunlarý Anketi, Milliken Günlük Yaþam Aktivite Deðerlendirmesi ve El Kavrama Kuvveti Ölçüm Testi postoperatif erken dönem, fizik tedavi uygulamasý sonrasý ve ergoterapi uygulamasý sonrasý olmak üzere her hasta için üçer kez yapýldý.
BULGULAR: Operasyon sonrasý, fizik tedavi sonrasý ve ergoterapi sonrasý yapýlan Kol, Omuz ve El Sorunlarý Anketi sonuçlarýnýn deðerlendirilmesinde ergoterapi sonrasý skorlar istatistiksel olarak anlamlý farklý (p<0,001) olarak tespit edildi. Çalýþmada deðerlendirilen Milliken Günlük Yaþam Aktiviteleri Deðerlendirmesi ve El Kavrama Kuvveti Ölçüm Testlerinin sonuçlarýnýn karþýlaþtýrýlmasýnda da ergoterapi sonrasý skorlar istatistiksel olarak anlamlý farklý (p<0,001) olarak saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Cerrahi olarak tedavi edilen metakarp kýrýklarýnýn postoperatif 8 ila 16 haftalýk süre içinde üç haftalýk fizik tedaviye ergoterapi uygulamalarýnýn eklenmesi daha düþük Kol, Omuz ve El Sorunlarý Anketi skoru, daha iyi Milliken Günlük Yaþam Aktivitesi skoru ile kavrama kuvvetinde daha yüksek etkinliðe sahiptir.

Marchiafava-Bignami hastalýðý genelde kronik alkolizmle iliþkili, korpus kallozumda demiyelinizasyon ve nekroz ile karakterize nadir görülen nörolojik bir hastalýktýr. Marchiafava-Bignami hastalýðý sýklýkla korpus kallozumun gövdesi, daha sonra genu ve splenium tutulumu ile karakterizedir. Kortikal tutulum nadir olarak görülür ve hastalýk prognozu kötü olarak bilinmektedir. Burada, görüntülemelerinde korpus kallozum ve eþ zamanlý korteks tutulumu da izlenen ve iyi prognozla seyreden, 30 yýldýr kronik alkol kullanýmý olan 46 yaþýnda erkek hasta sunuldu.